پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

زنده بودن بدون تو ننگ است

تا دل عاشقان گرفتار است                آینه پایبند زنگار است

گوشه‌ی خلوتی مگر بدهند              ورنه این معرکه چو بازار است

لب ما بست و گفت کیف الحال؟        این هم از شیوه‌های آزار است

طفل اشکم نرفته ره گم کرد              این نشانی ز بس که دشوار است

نه دگر حال مستی‌ام مانده              نه به مستی توان گفتار است

حرف‌های نگفته‌ای دارم                   که فقط منبرش سر دار است

العجل العجل دلم تنگ است             زنده بودن بدون تو ننگ است

تو سماوات خاکباز منی                   تو نیاز منی، نماز منی

نذر تو کرده‌ام که جان بدهم             تو همه نذری و نیاز منی

با تو کس را نمی‌توانم دید               زان که دربست یار ناز منی

با تو حتی نگفتنی گفتم                  زان که تنها تو چاره ساز منی

نیمه شد ماه احمدی چه کنم؟         باز هم تو نیامدی چه کنم؟

 

 

* این شعر در نیمه شعبان سال 84 توسط حاج ابولفضل بختیاری خوانده شده است.

ثبت نظر

کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.

نظرات (۳)

چاپاریست ۲۶ آذر ۸۹، ۰۷:۵۲
سلام دوست عزیزم
خوبید؟
وب خوبی داری
این شعر واقعا قشنگ بود
خداجو ۱۲ تیر ۹۱، ۰۸:۳۱
 نذر تو کرده‌ام که جان بدهم
تو همه نذری و نیاز منی

نیمه شد ماه احمدی چه کنم؟ 

باز هم تو نیامدی چه کنم؟


مهتاب ۷ اسفند ۰۲، ۰۲:۵۸
این شعر عالیه
البته توسط حاج منصور ارضی خونده شد