پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

قاسم وقتى قدم به میدان کارزار نهاد این رجز مى خواند:
ان تنکرونى فانا بن الحسن
سبط النّبى المصطفى المؤ تمن
هذا حسین کالاسیر المرتهن
بین اناس لا سقوا صوب المزن
(( اگـر مـرا نمى شناسید من فرزند حسن سبط پیامبر برگزیده و امینم در حمایت از حسین مـى جنگـم که مـانند اسیر در مـیان مـردمـى است که خدا آنها را از باران رحمتش سیراب نگرداند. ))

جامه این تازه گل از ارغوان رنگین تر است
مرگ پیش چشم قاسم از عسل شیرین تر است

یه سوال بپرسم؟
رمان چقدر می‌خونی؟