پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

چشیدن مرگ

همه شنیده‌ایم که: «کل نفس ذائقه الموت»* (هر نفسی طعم مرگ را می‌چشد)

بزرگی گفت:

می‌فرماید ما طعم مرگ را می‌چشیم، نه اینکه مرگ ما را بچشد. ما مرگ را می‌چشیم، مرگ را سر می‌کشیم، مرگ تمام می‌شود و ما وارد مرحله بعدی زندگی می‌شویم.

 

 

* آل عمران 185، انبیا 35، عنکبوت 57

ثبت نظر

کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.

نظرات (۴)

مهدی علاوی ۲۱ آبان ۹۰، ۱۱:۰۲
عاقبت میهمان یک سفریم
مرگ با طعم تلخ شیرینی
شهرآشوب ۲۱ آبان ۹۰، ۱۱:۰۴
آدمی را چه ترس از مرگ است؟
جایی که آدمی هست، مرگ نیست.
و جایی که مرگ هست، آدمی نیست!!
همت ۲۱ آبان ۹۰، ۱۱:۰۶
اگر لغوی معنی کنیم هر نفسی چشنده مرگ است یعنی همانطور که فرمودید فاعل ما هستیم نه مرگ

فانَّه ملاقیکم ثم تُردّون الی عالم الغیب و الشهادة
سرانجام با شما “ملاقات خواهد کرد” سپس به سوی کسی که دانای پنهان و آشکار است بازگردانده می‌شوید

این یک مرحله است یک وسیله برای انتقال. آن هم درحد چشیدن و ملاقات. نه اینکه شما دچار مرگ شوید و وجودتان تبدیل به عدم شود
.. روشنا .. ۱۳ آذر ۹۵، ۱۲:۰۰
زیبا بود. ممنون
قاسم صفایی نژاد: ۷ بهمن ۹۵، ۰۸:۴۳
خواهش می‌کنم