* این یادداشت به عنوان سرمقاله شماره 31 هفته نامه سرخط منتشر شده است.
پس از انتخابات 24 خرداد امسال و روی کار آمدن «دولت تدبیر و امید»، مردمی که حماسه سیاسی را آفریده بودند، منتظر اقدامات دولت برای عملی شدن وعدههایش بودند؛ اقداماتی که دولت به تنهایی موظف است آنها را انجام دهد و یا اقداماتی که باید در کنار سایر قوا و نهادها و حتی با کمک عموم مردم انجام دهد و وعدههایی که از 100 روزه شروع میشود تا وعدههای زیرساختی.
مشکلات اقتصادی مردم در سال گذشته و سال جاری، امر پنهانی نبود. تقریبا هم افکار عمومی، هم دولت وقت و هم جریانهای مختلف سیاسی متفقالقول بر وجود این مشکلات بودند اما هر کدام دلیلی برای این مشکلات بیان میکردند؛ از بیتدبیری و سوءمدیریت دولت دهم –که اتفاقا بیشترین طرفدار را در میان سایر نظریهها داشت- تا تحریم و کارشکنی.
به هر حال باید دلیل درست شناسایی شود تا بتوان چارهای جست. نامزد پیروز انتخابات ریاست جمهوری و البته سیاسیون همفکر او، اغلب مشکلات را ناشی از بیتدبیری و سوءمدیریت دولت دهم میدانستند و تحریم ناجوانمردانه غرب را نیز ناشی از بیتدبیری در سیاست خارجی بیان میکردند. در همین راستا احتمالا برنامهریزیهایی انجام شده و البته اجرا خواهد شد.
مجال سخن در اینجا باعث میشود که نتوان از زوایای مختلف به این مهم پرداخت و طبیعی است که یک زاویه خاص در این نوشتار مدنظر است. دکتر روحانی اعلام کردهاند که «یک پیام مهم 24 خرداد، تجدیدنظر در سیاست خارجی بود، البته نه به معنای تغییر در اصول و مبانی، بلکه تغییر در شیوه عملکرد.» (26/5/1392) سخن این است که میان «مبانی» و «عملکرد» یک نکته مهم دیگر وجود دارد و آن «رویکرد» است. دولت تدبیر و امید باید مشخص کند که آیا رویکرد این دولت «نگاه به خارج» است یا به «نگاه به چشمه جوشان داخل»؟ هر چند که برخی جملات رئیس جمهور مانند «من کلید حل مشکلاتمان را در این مقطع در دست سیاست خارجی میدانم.» (26/5/1392) تلویحا نگاه به خارج را به عنوان رویکرد تقویت میکنند اما از آنجا که نگارنده قصد ندارد به قول رئیس جمهور در نقد، «سخنان نیشدار» مطرح کند، از قضاوت عجولانه میپرهیزد.
نکته اینجا است که در صورتی که نگاه به خارج برای حل مشکلات باشد، دوست و دشمن سیاسی خارج از کشور ما به نیاز و احتیاج ما پی میبرد و ممکن است در پی امتیازاتی باشد اما اگر نگاه ما به چشمه جوشان داخلی خودمان باشد، آنوقت است که حتی مشکلات ناشی از تحریم قابل حل است، همانطور که در گذشته نیز مشاهده کردهایم.
رهبر معظم انقلاب نیز بارها فرمودهاند که دشمن وقتی دست از طمعورزی به کشور برمیدارد که کشور به وسیله چشمه جوشان درونی، به «اقتدار علمی» دست پیدا کند و شاید بیسبب نیست که ایشان در اولین دیدار با دولت جدید فرمودند: «اقتصاد و علم، این دو به نظر من چیزهایى است که امروز باید در ردیف اوّل اولویّتهاى ما قرار بگیرد.» (6/6/1392)
ثبت نظر
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
1- اقدام به تضعیف دولت می کنید.
2- از بیانات رهبری سو استفاده کرده اید
3- تقابلی میان خارج و داخل قرار داده اید در حالی که به تعامل نیاز داریم
4- ناجوانمردانه و نا سپاس، چشم بر روی اتفاقات خجسته ای که پس از روی کار آمدن این دولت افتاد بسته اید
هرچند سگ زرد برادر شغال است اما می توانید خدمات این دولت را در ارزان شدن هزار تومنی دلار با کل یارانه های دولت دهم مقایسه کنید؟
2-بله استفاده از کلام رهبری که در آن به مقوله ی علم و اقتصاد اشاره شده، تنها ذهن خواننده را به این سو می برد که دولت خودفروخته بدون علم خودش را به خارجی ها باخته(یا حتا بدتر از این) کلن استفاده ی تزیینی از کلام رهبری داشته اید که به نظر بنده سو استفاده است. درست مثل جمله ای از ایشان که هر سال در نمایشگاه مطبوعات خبرگزاری ایرنا استفاده می کند
-3 به هر حال تعامل خصمانه را که تعامل نمی نامند، جنگ می نامند. بله اگر در جامعه ای بود که مجال نقد وجود داشت قطعن من و خیلی ها به این شعار ها نقد می کردیم. اما چه کنم که قلم که نه، تیغ در کف دشمن است :D
4- ناسپاس از اینکه کاهش قیمت دلار حتا زندگی خود شما را هم تغییر داد. مثلن اگر شما یک میلیون تومان حقوق می گرفتید و هنوز دکتر دولت دهم سرکار بود تنها می توانستید معادل 250 دلار هزینه کنید اما الان می توانید کمی بیشتر از 334 دلار هزینه کنید و هنوز از این دولت گلایه می کنید.(ناجوانمردی هم برای همین بود:))