پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

روزهای آخر سال، مشغله‌ها بیشتر است. هم در شغلت، هم در زندگی خانوادگی‌ات و هم در خلوت شخصی خودت با شخصیتت. اینکه چند چندی با خودت و چند قدم در یک سال گذشته برداشته‌ای و قدم‌هایت در مسیر درست بود یا کژراهه بود؟ یا اگر قدم درست بود، اتفاقی بود یا عامدانه و با برنامه ریزی قبلی؟ 

روزهای آخر سال تعداد کارهایی که تیک می‌خورد در لیست کارهایت بیشتر می‌شود اما آیا واقعا بهره‌وری‌ات بالا رفته یا فقط تند تند تکلیف را از سر خودت باز می‌کنی؟

روزهای آخر سال در زمان جوانی، کم‌خوابی دارد و سعی می‌کنی با مدیریت زمان انرژی‌ات را درست مصرف کنی.

اما روزهای آخر عمر چطور؟

روزهای آخر عمر در جوانی است یا در پیری؟ اگه در پیری باشد آیا رمق تند تند تیک زدن کارها و عقب ماندگی‌ها را داری؟ اگه در جوانی باشد، می‌دانی اسفند عمرت چه روزهایی است؟ 

عمرم در حال گذر است و فرصت محدود... شاید به اندازه یک صبح دیگر... 

اولویت چیست؟ کدام است؟ تکلیف را باید با خود روشن کرد.