«راه انداختن یک کسب و کار جدید» نام کتابی از مجموعه کتابهای آموزشی دانشگاه هاروارد است که به عنوان «مشاور جیبی» بعنوان حرفهای ناگفتهای از رهبران موفق شرکتهای بزرگ جهان منتشر میشود. این کتاب توسط مجید نوریان ترجمه شده است و ناشر آن انتشارات مبلغان است.
برای بیشتر آشنا شدن با این کتاب، جملات منتخب فصول سیزدهگانه این کتاب را در زیر بخوانیم:
* این یادداشت برای پایگاه خبری تحلیلی ندای انقلاب نوشته شده است.
یکی از کلیدواژگان مهم رهبر معظم انقلاب که همواره از آن به عنوان مهمترین پایه موفقیت جمهوری اسلامی یاد کردهاند، «وحدت» است؛ کلیدواژهای که به شدت مورد توجه حضرت امام خمینی هم قرار داشت. در این یادداشت قصد داریم کمی بیشتر راجع به وحدت مسئولین از منظر رهبر معظم انقلاب بپردازیم، بدانیم وحدت مسئولین حول چه محوری باید صورت بگیرد، چه کاربردهایی دارد، چه نتایجی را ثمر میدهد و نگاه مردم به اختلاف مسئولین چگونه است.
اهمیت وحدت
وحدت را باید حفظ کرد. من خواهش مىکنم به مسألهى حفظ وحدت و اتحاد و همدلى اهمیت دهند؛ این یکى از اصول است. البته مخاطب این کار، ملت نیست - ملت متحد است و اختلافى ندارد - مخاطب این کار، نخبگان و سیاسیون از جناحهاى مختلف هستند. به بهانههاى مختلف و با اختلافهاى کوچک، در مقابل هم قرار نگیرند و با توجیههاى غلط، علیه هم جنجال راه نیندازند. [1]
امروز سنگر اصلى در سطح عالم، جمهورى اسلامى است. این سنگر را باید محکم نگه دارید. با چه چیز؟ با اتحاد و اتفاق؛ با همدلى میان آحاد مردم و میان مردم و مسؤولین کشور؛ با همدلى میان مردم و دولت، میان مردم و مجلس، میان دولت و مجلس، میان کارگزاران کشور و میان آحاد مردم. گروههاى مختلف، جناحهاى مختلف، سیاستها و جهتگیریهاى مختلف، در مقابله با دشمن، باید با هم باشند و کارى نکنند که دشمن سوء استفاده کند. [2]
وحدت مسئولین یعنی چه؟
تا امروز آنچه به دست آوردهاید، به برکت اتحاد و اتفاق به دست آوردهاید. اتحاد و اتفاق معنایش این نیست که همه داراى یک سلیقه و یک مذاق باشند؛ اتحاد و اتفاق این است که سلیقههاى گوناگون در کنار هم بنشینند، دست در دست هم بدهند، منافع ملى را بر اهواء شخصى مقدم بدارند، خودخواهىها را وارد عرصههاى گوناگون سیاسى و اجتماعى و تعاملات گوناگون نکنند. [3]
اتحاد حقیقى. آقایان همه دم از اتحاد و وحدت میزنند و میزنیم؛ همهمان میگوئیم وحدت، اما وحدت را باید در عمل تحقق ببخشیم. وحدت این است که مشترکاتمان را که بیشتر از موجبات مفرّق هست، تقویت کنیم و اینها را جلو چشم نگه داریم. اینجور نباشد که دلخورى از یک نفر آدم، ما را وادار کند عملى بکنیم، حرفى بزنیم، اقدامى بکنیم که برخلاف مصالح کشور باشد؛ که گاهى انسان مشاهده میکند! از یک نفر به خاطر یک کارى، به خاطر شخصش، به خاطر یک اظهارى، یک دلخورىاى پیدا میکنیم، بعد این دلخورى سایه مىافکند بر همهى رفتار ما؛ این درست نیست. باید مشترکات را نگاه کرد، نقاط اصلى را باید پیدا کرد. بعضى از این مسائلى که ماها مطرح میکنیم و رویش تکیه میکنیم، حقاً و انصافاً مسائل اصلى نیستند، اینها مسائل اصولى نیستند. مسائل اصولىترى وجود دارد که بر آنها باید تکیه کرد. [4]
هیچوقت ناشر شدن راحت نیست اما ناشر ماندن هم سهل و آسان نیست.
امروز منبع کمیاب در جهان انتشارات، زیرساختها نیستند بلکه مخاطبان هستند! در رقابت برای جلب خوانندگان بیشتر، وبلاگنویسان در کنار تولید محتوای خوب باید بتوانند آن محتوا را در مقابل دید مردم قرار دهند. سوال این است که «اگر شما یک وبلاگ نوشتید ولی هیچکس آن را نخواند، آیا شما واقعا وبلاگنویس هستید؟»
خوشبختانه ابزارهایی برای رساندن مطالب به مخاطبین در حال ظهور هستند. گرچه اگر مطلب شما به قدر کافی جذاب باشد، میتواند خوانندگان را جذب کند اما 5 ابزار زیر به ما کمک میکند که با فشار یک دکمه مخاطبین بیشتری را جذب نماییم.
1. outbrain: توزیع تیتر
Outbrain از جهات بسیاری شبیه Google Adwords برای محتواست. ناشران، یک خوراک (RSS feed) برای محتواهای خود تدارک میبینند و لینکهای شخصی را ارسال میکنند، آنگاه outbrain تیترهایی در انتهای مطالب سایتهای بزرگ تحت عنوان «اسپانسر» و یا «لینکهای مرتبط» تولید میکند.
ناشران به ازای هر کلیک چند سنت پرداخت میکنند و تیم بازاریابی outbrain ادعا میکند که رابطه ترافیک تولید و مشاهده صفحه در موتورهای جستجو و شبکههای اجتماعی 44 درصد بهتر میشود.
Outbrain به تازگی یک بستر خودخدمت (self-serve) راهاندازی کرده است که به کسبوکارهای کوچک و وبلاگها اجازه میدهد تا به راحتی بتوانند تیترهای خود را توزیع نمایند.
2. SimpleReach: توزیع محتوای پیشنهادشده
SimpleReach به ناشران کمک میکند تا محتواهایی را که بیشترین ترافیک را در شبکههای اجتماعی داشتهاند، بیابد. اسلاید، محصول اصلی سیمپل ریچ، ابزاری است که سطوح بیشترین اشتراکگذاشتههای یک ناشر را بایگانی میکند و کاربران را تشویق به اشتراکگذاری آنها میکند. همچنین به ناشران اجازه میدهد که محتواهای اجتماعی خود را در سایر سایتهای نشردهنده، توزیع کنند.
کار در اسلاید به این شکل است که سیمپل ریچ آن دسته از سیگنالهای اجتماعی که به طور فزاینده و به شدت مهم هستند را میفهمد که ترافیک بیشتر ناشران را به آن سمت هدایت میکند. آنها اعتقاد دارند که «تنظیمات خودتان را برای موفقیت به عنوان یک ناشر باید با تمرکز شدید بر بهرهگیری از کانالهای اجتماعی آغاز کنید.»
3. ARC: توزیع خط خبری
ARC مخفف کلمات Access، Reach و Connect است. ARC پلتفرمی است که همه ابزارها را یک جا (All-in-one) به صورت اتوماتیک در اختیار میگیرد تا متن و تولیدات چندرسانهای را در خط خبری شبکههای اجتماعی، بیش از 100 سایت ویدئو و حدود 6 هزار رسانه توزیع کند.
برای آن دسته از ناشران که میخواهند سبک توزیع آزاد داشته باشند، به نظر میرسد ARC میتواند انعطافپذیری لازم را مهیا کند تا کاربران اجازه داشته باشند به صورت پویا محتواهای توزیع شده را به روز کنند.
4. Zemanta: توزیع لینک
Zemanta یک موتور توزیع لینک هوشمند است که با تجزیه و تحلیل پستهایی که وبلاگنویسان منتشر کردهاند، عکسها و لینکهای مرتبط با آنان را پیشنهاد میدهد تا به پست خود اضافه کنند. مدیر بازاریابی Zemanta ادعا میکند که 75 هزار وبلاگنویس به صورت فعال از این ابزار استفاده میکنند.
5. TubeMogul OneLoad: توزیع ویدئو
خود TubeMogul میگوید که «قویترین ابزار توزیع ویدئوی موجود است». آیا این مبالغه است یا نه؟ این ابزار رایگان، انعطافپذیر و قدرتمند است. به طور خلاصه، onload به کاربران این امکان را میدهد که یک بار یک ویدئو را آپلود کنند و سپس شاهد باشند به صورت اتوماتیک در شبکههای اجتماعی و شبکههای ویدئو در حال توزیع است. همچنین این امکان به کاربران داده میشود تا میزان موفقیت ویدئو خود و تجزیه و تحلیل آن را مشاهده کنند.
• این متن ترجمه مقالهای از این سایت است.
عقاب مرگ رو که بالا سر خودت حس کنی، خیلی چیزا تغییر میکنه. یادآوری مرگ برای آدمای گناهکاری مثل من، یادآوری گناهان انجام شده است که بعضا هنوز که هنوزه لذتش زیر زبون آدمی مونده. من و امثال من فرق داریم با اونایی که دوس دارند مرگ رو بچشند. (+) ماها وقتی عقاب مرگ رو میبینیم دعا میکنیم که ای کاش الان موقع شکار ما نباشه و لذت تمام گناهانمون رو فراموش میکنیم. دلیل هم داره؛ چون به این فکر میکنیم که الان اگه رفتیم به سرای آخرت، دیگه نه تنها این گناهان انجام شده هیچ لذتی نداره، بلکه علاوه بر عذابی که داره، شرمندگی هم میاره. اونجا دیگه ستارالعیوبی برای گناهکار به کار نمیاد مگر اینکه توبهای پذیرفته شده باشه. اونجا دیگه «یوم تبلی السرائر» هست. بخاطر همینه که میگن یکی از بیشترین عذابهای اون دنیا شرمندگیه. اینطور میشه که دیگه لذت گناهانی هم که کردی از نظرت میره، چون میبینی اگه بمیری نه تنها اون گناهان لذت و سودی نداره، بلکه...
اما وقتی عقاب مرگ شکار نمیکنه، اونجاست که میگیم:
چه خوب شد در معصیت مرگم نیامد
ممنون از اینکه باز با ما یار بودی