۱. در این سال‌ها یاد گرفته‌ام که مرید هیچ شخصی نباشم. شخص‌پرستی را مترادف طاغوت‌پروری می‌دانم و سعی می‌کنم در دام آن گرفتار نشوم.
۲. در این سال‌ها تجربه کرده‌ام که بخش قابل توجهی از مسائل کشور به دولت گره خورده است. رویکرد دولت و اراده دولت برای حل مسائل، مهم است؛ البته که حتما این مهم، حتی نیمی از کار نیست و شرایط زمینه‌ای و مداخله‌ای دیگر و بازیگران پرقدرت دیگری نیز وجود دارند.
۳. در این سال‌ها سعی کرده‌ام با باورهایم زندگی کنم. با همه نقدی که به اعضای شورای نگهبان و تصمیمات‌شان دارم، به دلیل اینکه «ولی فقیه» زمانه شرکت در انتخابات را واجب عینی می‌داند در انتخابات شرکت خواهم کرد؛ آن هم ولی فقیهی که طی دو دهه گذشته که اوضاع سیاسی کشور را درک کرده‌ام، آینده‌نگری، جامع‌نگری و هوشمندی او بر من ثابت شده است.
۴. مشارکت حداکثری مردم در انتخابات را مبارزه با طمع بیگانگان به کشور می‌دانم و به نظرم با همه ایرادات، راه حل مشکلات را باید در درون خودمان بجوییم.
۵. ای کاش نامزدها، حلقه اصلی چند نفره خود را اعلام می‌کردند تا راحت‌تر مقایسه می‌کردیم.
۶. بین گزینه‌های موجود، تسلط یکی از کاندیداها به مسائل کشور را بیشتر از بقیه دیدم. او را دارای برنامه برای حل مسائل دیدم و حائز اراده برای اجرای این برنامه. رویکرد او برای مدیریت کشور را بهتر از بقیه می‌دانم اما اینکه عملکرد او چه می‌شود را نمی‌توانم حدس بزنم؛ اینکه چقدر می‌تواند تیم خوبی جمع کند، چقدر می‌تواند تقوای سیاسی خود را ادامه دهد، چقدر می‌تواند موانع ایجادی باند قدرت و ثروت را کنار بزند و.... نیاز به ادامه همراهی مردم با او دارد و تفضل الهی.
۷. از نامزدی که اطرافیان همه‌رنگی دارد و تسلطی بر مباحث ندارد و به دفعات برایش تصمیم‌سازی می‌شود، نگرانم؛ هر چند خودش آدم خوب و قاطعی باشد ولی قاطعیت در چیزی که به آن علم نداری، خطرناک‌تر است.
۸. صرفنظر از اینکه طی روزهای آینده چه کسانی به نفع چه کسانی انصراف می‌دهند، امیدوارم نتیجه انتخابات به نفع مردم و انقلاب آن‌ها شود.
فقط یک سؤال: آیا هر رسانه‌ای حق داره قبل از اعلام رسمی، گمانه‌زنی خودش برای احراز صلاحیت رو منتشر کنه؟ اگر خبر دیشب خبرگزاری فارس تکذیب بشه، آیا مجازاتی در انتظار مدیرمسئول این خبرگزاری به دلیل تشویق اذهان عمومی هست؟
و اگر خبر فارس تأیید بشه، اساسا آیا اعضای شورای نگهبان حق دارند غیر از طرق رسمی، لیستی به خبرنگاری بدهند؟ آیا در آن صورت می‌توان منتظر پیدا شدن مجرمی از اعضای شورای نگهبان به دلیل در اختیار گذاشتن غیرقانونی اسامی باشیم؟
---------------
بعدنوشت:
خبر خبرگزاری فارس برای تایید صلاحیت نامزدهای انتخابات تایید شد. به نظرم شورای نگهبان در برابر این درز اطلاعات عجیب و غریب باید پاسخگو باشد. کدام عضو شورای نگهبان تقوای کافی برای محافظت از اطلاعات حاکمیتی را نداشته است؟
استفاده از هالیوود برای تضعیف رقیب یا دشمن، همیشه به صورت پخش فیلم نبوده است؛ لااقل این تنها راه نبوده است. بعضی اوقات مانند دوره ریاست جمهوری ریگان در آمریکا، ایده‌های هالیوودی مانند جنگ ستارگان به عنوان یک برنامه سیاسی - نظامی هم توانسته رقیب را دچار خطای محاسباتی کند. حتما می‌دانید که ریگان، بازیگر فیلم‌های درجه ۲ هالیوود بوده است.
مستند پرزیدنت آکتور سینما در مورد مذاکراتی است که پس از روی کار آمدن گورباچف در شوروی، بین او و ریگان رخ داد. نشانه‌های جالبی در مستند وجود دارد که برای مخاطب ایرانی جذاب است. معادل‌سازی تاریخی را نمی‌پسندم اما عبرت گرفتن از تاریخ به نظرم لازم است.
دوباره با سر زبان افتادن مذاکرات برجامی و غیر برجامی در این روزها، تماشای این مستند را پیشنهاد می‌کنم.
دیشب خبری منتشر شد که روزنامه وطن امروز به دلیل مشکلات مالی دیگر منتشر نخواهد شد. اگر اشتباه نکنم سال ۸۷ بود که این روزنامه شروع به کار کرد و از همان ابتدا مواضع شفاف و البته کار هنری دلچسب آن به همراه نیروی انسانی جوان با انگیزه، وجه تمایز این روزنامه شد. روزنامه‌ای که ۲۷۸۰ شماره منتشر شد و حداقل نیم صفحه اول روزنامه، آن را به یکی از اثرگذارترین روزنامه‌های تاریخ کشور تبدیل کرد.
کار روزنامه کلا کار طاقت‌فرسایی است. روزهای کاری شلوغ و مستمر یکی پس از دیگری می‌آیند و زمان کمی برای بستن صفحات آن هم در تعداد واژه‌های تقریبا از پیش مشخص شده وجود دارد. حتما این کار حدود ۱۱ ساله هم خدا قوت لازم دارد. خدا قوت و ذکر این نکته که ای کاش می‌شد با حذف هزینه‌های کاغذ و چاپ و توزیع، نسخه الکترونیک این روزنامه را حفظ کرد.
داشتم به این فکر می‌کردم واقعا وطن امروز تعطیل شده یا تعطیل می‌شود؟ دیدم وطن امروز علاوه بر انتشار روزنامه، یک کار با ارزش دیگر نیز انجام داده است. پرورش روزنامه‌نگارانی که حالا هر کدامشان می‌توانند در فضای رسانه‌ای کشور نقش‌آفرینی کنند. افرادی که یاد گرفته‌اند به دور از محافظه‌کاری‌های موجود و البته به دور از برخی تندروی‌های بی حاصل، حنجره مکتوب انقلاب باشند. البته که حتما در کار پرشتاب و حجیم، اشتباهاتی هم وجود دارد، اما برآیند وطن امروز، از آن روزنامه‌ای دوست داشتنی ساخته بود که امید است ریشه‌های آن در سایر رسانه‌ها تکثیر شود.
اگر به شما بگویند به شما پول می‌دهیم که کشورتان را تا آخر عمر ترک کنید، قبول می‌کنید؟ شاید برخی قبول کنند.
حالا اگر به شما بگویند به شما پول می‌دهیم که دیگر کشورتان را بیگانه‌ها اداره کنند، قبول می‌کنید؟ باز شاید عده بسیار کمتری باشند که قبول کنند. بخصوص اگر پولش وسوسه انگیز باشد.
حالا اگر به شما بگویند به شما پول می‌دهیم که علاوه بر اینکه کشورتان را بیگانه‌ها اداره می‌کنند، اسم کشورتان هم عوض شود، و شما مثل یک مهاجر فقط در این کشور زندگی کنید، قبول می‌کنید؟ بعید است حتی یک نفر هم حاضر باشد کلا کشورش تا ابد توسط بیگانه‌ها حذف شود.
چنین پیشنهادی به فلسطینی‌ها داده شده است ذیل عنوان «معامله قرن». وعده داده‌اند به شما دلار می‌دهیم، رفاه می‌آوریم ولی دست از فلسطین بردارید و بگذارید فقط اسرائیل بماند با پایتختی قدس!
چه دشمنان احمقی! برای اولین بار در طی چند دهه گذشته، همه فلسطینی‌ها را متحد کرده‌اند. از طرفداران مقاومت گرفته تا دولت خودگردان. آنقدر پیشنهاد وقیحانه و عریان است که دیگر جای حمایتی نمی‌ماند. دیگر حق و باطلی در هم آمیخته نشده که بتوان با آن حتی توجیه کرد.
----------------------
پ.ن ۱: امروز در منامه نشسته‌اند که راجع به این موضوع صحبت کنند و هیچ فلسطینی‌ای در این نشست نیست!
پ.ن ۲: فکر کنیم به اینکه حالا کمی هم حق به آن بیامیزند چطور می‌شود؟ مثلا بگویند دلار می‌دهیم و رفاه می‌آوریم ولی استقلال‌تان را زیر سؤال ببریم و برای فلان مسئله‌تان ما تصمیم بگیریم. مثلا ما بگوییم که در کدام حوزه‌های علمی پیشرفت کنید و در کدام حوزه‌های علمی پیشرفت نکنید؟! ما بگوییم که چه برنامه‌ای در حوزه سلامت داشته باشید، ما بگوییم چه برنامه‌ای در آموزش و پرورش داشته باشید، ما بگوییم توان نظامی‌تان چقدر باشد، ما بگوییم... همان شد، نه؟ یا دقیق‌تر بگویم به همانجا ختم می‌شود، نه؟ چقدر شرم‌انگیز!