چند روز پیش از خانه که بیرون آمدم، در محوطه سبز جلوی ساختمان، کنار سطل زباله، گربه‌ای را دیدم. گربه حالتی شبیه به کمین به قصد شکار گرفته بود و چشمش به پرنده‌ای بود که چند قدم آن‌طرف‌تر روی زمین، درست روبروی گربه، نشسته بود. گربه چند ثانیه‌ای خیره مانده بود تا قصدش را عملیاتی کند. هنوز به خودش نجنبیده بود که پرنده پرید. گربه تقریبا بدون معطلی به سمت چپ خودش با سرعت تمام دوید تا بتواند حشره‌ای در حد و اندازه سوسک را شکار کند.

به خودم گفتم چقدر در زندگی شبیه این گربه‌ام. اهداف خوبی انتخاب می‌کنم اما آنقدر خودم را نساخته‌ام که بتوانم به آنها برسم یا آنقدر در آن زمان کاهلی و سستی کرد‌ه‌ام که زمان آن گذشته است؛ و پس از آن بدون معطلی سر خود را به هدف کوچکتری گرم کرده‌ام و با رسیدن به آن خوشحال شده‌ام که روز به روز از اهداف اصلی دورتر شده‌ام.

ای کاش مأموریت و رسالت اصلی‌مان در این دنیا را درست بشناسیم و برای آن آمادگی کسب کنیم و موقع شناس باشیم.

----------------------

پ.ن: اللهم اغفرلی الذنوب التی تغیر النعم (خدایا بیامرز برای من گناهانی را که نعمت‌ها را دگرگون می‌سازند).

حدود ۷ دقیقه‌ای با تأخیر رسیدم. مسیریاب خارجی درست کار نمی‌کرد و مجبور شدم در بزرگراه، جایی برای توقف پیدا کنم و از مسیریاب ایرانی استفاده کنم که تأخیرم کمتر شود.  شاید برای جلسه با علی قدیری که اصرار دارد توان فنی ایرانی‌ها قابل احترام است، نشانه خوبی بود. بماند که نمی‌دانستم ورودی شرقی دانشگاه شریف نزدیک‌تر است یا ورودی غربی.

میم صاد آنلاین ۲ دقیقه‌ای زودتر از من رسیده بود و سر کوچه منتظرم بود اما حریری به رنگ آبان و قصر خیال صحبت با مدیرعامل بیان را شروع کرده بودند؛ تخته سفید اتاق جلسه، پر بود از مواردی که بلاگرها در پویش نوشته بودند به ترتیب اولویت از نظر تعداد درخواست‌ها.

ما که رسیدیم شاید مسیر صحبت تغییر کرد. ابتدا بحث رفت سمت دغدغه وبلاگ نویسی علی قدیری که فهمیدیم خودش از بهمن سال ۸۱ وبلاگ نویس است و بلاگ را بر اساس دغدغه‌ و علاقه شخصی‌اش راه اندازی کرده. اینکه چقدر دغدغه حریم خصوصی کاربران را دارد؛ هم از نظر شرعی و هم از نظر تخصصی. اما به هر حال باید صحبت از توسعه خدمات وبلاگ نویسی بلاگ هم می‌کردیم.

خلاصه کنم و موردی عرض کنم که هر کس اولویت خود را راحت‌تر پیدا کند:

- اپ موبایل بلاگ بیان یا واکنش‌گرا شدن پنل مدیریتی در موبایل:

گویا نسخه اپ راحت‌تر از تغییر حالت موبایل است. چون ابزارهای پنل مدیریتی زیاد است و نمی‌توان در حالت موبایل همه آنها را نمایش داد. اگر قرار باشد ساده سازی شود، کلا به سمت ساده سازی باید پیش برویم.

ما گفتیم که بلاگرها حاضرند به مبلغ اندک (مثلا زیر ۱۰ هزار تومان) اپ بلاگ بیان را خریداری کنند، تا از نظر مالی هم برای بلاگ که تا به حال زیر بار تبلیغات اعصاب خورد کن نرفته، توجیه اقتصادی داشته باشد. 

- نسخه پشتیبان:

در پنل مدیریتی، در قسمت «فهرست مطالب»، دکمه‌ای هست با نام «دریافت بایگانی مطالب». روی آن کلیک کنید، کل بایگانی وبلاگ‌تان ذخیره می‌شود؛ البته از نظرات خبری نیست. قرار شد این دکمه به قسمت «امکانات و ابزارها»، بخش «تهیه نسخه پشتیبان» هم لینک شود که چراغش خاموش نباشد.

- پاسخ به نظرات:

پاسخ به نظرات فعال می‌شود؛ به صورت نقل قول. اما قابلیت منشن کردن با توجه به هزینه‌بر و وقت‌گیر بودنش در اولویتشان نیست. قرار شد «بیان» تأمل کند تا اگر راه حل راحتی پیدا کرد، برای اطلاع رسانی به کسب که به هر شکلی در پست‌مان به او اشاره کرده‌ایم، در پنل مدیریتی بتوانیم اطلاع رسانی کنیم ولو به صورت دستی از طریق پنل.

- تسهیل ثبت نام یا تغییر ایمیل؟

برخی درخواست داشتند که درخواست شماره موبایل از صفحه ثبت نام حذف شود. متفق القول بودیم که تسهیل ثبت نام و فقط درخواست ایمیل می‌تواند کاربران فیک (غیرواقعی) را زیاد کند. بنابراین برای ثبت نام حتما شماره موبایل لازم است. اما اگر کسی تمایل داشت ایمیل خود را عوض کند، شیوه‌ای در نظر گرفته می‌شود تا از طریق تأیید کردن کدی که برای آن شماره موبایل می‌رود، ایمیل را تغییر دهد.

- افزایش تنوع قالب‌ها:

چند قالب زیبای واکنش‌گرا هم طراحی شده است و در مراحل آخر به سر می‌برد. به زودی این قالب‌ها منتشر می‌شود. مدیر بلاگ پیشنهاد کردند که افرادی که قالب‌های شخصی برای خودشان طراحی کرده‌اند هم می‌توانند آن را به کاربران بلاگ هدیه کنند تا به صورت رسمی و از طریق بخش قالب‌ها به نام خودشان در اختیار سایر کاربران قرار گیرد. من خودم پیش‌قدم خواهم شد و حتما این کار را خواهم کرد.

- برترین بلاگرهای سال:

برترین وبلاگ‌های سال قبل به زودی اعلام می‌شود اما به شیوه‌ای جدید. در شیوه جدید علاوه بر اتفاقی که سال قبل افتاد، دو لیست دیگر هم منتشر می‌شود: برترین وبلاگ‌های دامنه مستقل؛ و برترین وبلاگ‌های مفید. وبلاگ‌های مفید شامل وبلاگ‌های آموزشی یا خدماتی می‌شود. به طور مثال وبلاگ‌هایی که قالب وبلاگ بیان کدنویسی کرده‌اند و در اختیار کاربران قرار داده‌اند. اگر وبلاگ‌ها یا سایت‌هایی را می‌شناسید که چنین خدماتی را ارائه می‌دهند معرفی کنید تا زودتر برای انتشار به دست بیان برسانیم.

- دنبال کردن:

اینکه بعد از ورود به پنل مدیریتی، بتوانیم ببینیم هر کسی چند پست جدید گذاشته و همه آن را ببینیم و نه فقط آخری را، در جلسه رأی نیاورد. قرار شد به کاربران اطلاع رسانی کنیم که آن وبلاگ‌هایی که بیشتر دوس دارید را می‌توانید به جای کلیک روی آخرین پست آن، روی آدرس صفحه اصلی وبلاگ کلیک کنید و همه چند پست آخر آن را بخوانید.

دنبال کردن خاموش هم نه به دلیل کاملا منطقی، فقط به دلیل حس بدی که به بسیاری از کاربران می‌داد، با اعلام قبلی «بیان» حذف می‌شود. قرار شد بیان در پستی اعلام کند که در مدت زمانی مثلا یک ماهه، وقت دارید که به صورت آشکار کسی را دنبال کنید وگرنه از لیست دنبال کنندگان حذف خواهید شد.

در مورد جعبه دنبال کنندگان هم قرار شد راه حل فنی پیدا شود که کاربر بتواند خودش انتخاب کند در جعبه دنبال کنندگانش چه وبلاگ‌هایی نمایش داده بشوند.

- امکان جستجو در وبلاگ:

این امکان اضافه خواهد شد و به جای «سلام» که فعلا به دلیل هزینه های بالای آن متوقف شده است، جستجو در «گوگل» انجام شود.

 

آقای قدیری گفتند که رسم ما ایرانی هاست که کوزه گر باید از کوزه شکسته آب بخورد ولی قول دادند که وبلاگ بیان را بیشتر از قبل به روز کنند.

در مورد سایر موارد مثل «مطالب مرتبط»، «ذخیره خودکار مطالب»، «تفکیک آمار بازدید روبات‌ها از بازدیدهای واقعی»، «اضافه شدن تبلیغات اختیاری» و ... هم صحبت‌هایی شد که قرار شد از طرف تیم بیان بررسی و تصمیم گیری شود.

 

راجع به پویش درخواست از «بیان» برای توسعه خدمات «بلاگ»، امروز صبح که پنل وبلاگم رو باز کردم با این پیام از سمت مدیر بلاگ بیان مواجه شدم.

سلام و درود

دیروز از طریق کامنت دو نفر از کاربران از وجود این پویش خبر دار شدیم. اگر این کاربران پیام نمی دادند احتمالا هیچ وقت با خبر نمی شدیم!

نفس اقدام شما بسیار مثبته و بابتش تشکر می کنم. ان شاء الله، همه مواردی که تا الان فهرست شدند رو به شخصه خواهم خواند.

برای عصر این پنج شنبه و یا جمعه هفته آینده دعوت می کنم به همراه ۵ الی ۷ نفر دیگه از وبلاگ نویسان بیان به انتخاب خودتون، هم از بیان بازدید داشته باشید و هم جلسه گفتگو و مباحثه ای رو با هم داشته باشیم.

ما بنا بود وبلاگ های برتر، رو اعلام کنیم، اما ترجیح میدم با توجه به تغییراتی که امثال داشتیم، من جمله لیست مستقل دامنه های مستقل برتر، اعلام اونها رو به بعد از این جلسه موکول کنیم.

این شماره موبایل بنده است برای اینکه راحت تر در تماس باشیم (بله، تلگرام، واتس آپ)

09******

موفق و پیروز باشید

به امید دیدار

علی قدیری

 

دوستانی که تمایل به حضور در این جلسه دارند اعلام آمادگی کنند. اگه اعلام آمادگی کنید جلسه فردا پنجشنبه ۳۰ خرداد، ساعت ۱۷ و حدود متروی دانشگاه شریف برگزار میشه ان شالله.

وقتی سال ۱۳۹۰ به عنوان یکی از اولین نفرات از وردپرس به بلاگ دات آی آر مهاجرت کردم، همانجا نوشتم که برای حمایت از سرویس ایرانی مهاجرت می‌کنم، «البته اگر مدیران «بلاگ» بخواهند برای همیشه خود را به روز نگه دارند». هر چند در طول این ۷ سال و نیم به جز چند روز که وبلاگم نمایش داده نمی‌شد، مشکل خاصی از نظر نمایش محتوا و امنیت وجود نداشت اما همواره عدم توسعه سرویس‌های جدید در بلاگ بیان یکی از دلخوری‌های کاربران بود.

وبلاگ من جزو وبلاگ‌هایی بود که امکان مهاجرت با آن تست شد و در همان روزهای ابتدایی به مدیران بلاگ لیست پیشنهادی اولویت‌دار امکانات را ارسال کردم.

بعضا دیدم که کاربران از نداشتن اپلکیشن موبایلی بلاگ دلخور هستند، کاری که حتی شاید با واکنش‌گرا شدن پنل مدیریتی بلاگ و تناسب آن برای صفحه موبایل هم تا حدی مشکلات را حل کند. البته که در نسخه موبایل فعلی، ابزارهای ویرایش بعضا درست کار نمی‌کند که آن هم باید حل شود. نبود همین یک امکان ساده، باعث شده که بسیاری از محتواهای تولیدی بلاگرها داخل کانال تلگرامی یا صفحات اینستاگرام منتشر شود که به‌خصوص در تلگرام باعث می‌شود محتوای بلاگرها، در فضای وب فارسی قابل جستجو نباشد.

تصمیم گرفتم پویش درخواست از «بیان» برای توسعه خدمات «بلاگ» را ایجاد کنم. هر کسی حداقل ۳ سرویس مورد نیاز خود را به ترتیب اولویت بنویسد و ۵ نفر را به این پویش دعوت کند. هر کسی در پویش شرکت کرد، ذیل همین پست، آدرس پست خود را کامنت کند تا به این مطلب اضافه شود. توجه کنید که هر چقدر اعضای شرکت کننده بیشتر باشد، احتمال پاسخگویی بیان بیشتر خواهد بود. فراموش نکنید که عنوان پست شرکت در این پویش، دقیقا عنوان همین پست باشد.

۱- اپلیکیشن موبایل یا متناسب شدن پنل مدیریتی و قالب وبلاگ‌ها با موبایل.

۲- تهیه نسخه پشتیبان برای اطمینان خاطر از اینکه مطالب و نظرات روزی از دست نخواهد رفت.

۳- امکان قالب‌سازی راحت‌تر توسط کاربرانی که کدنویسی بلد نیستند. به طور مثال جابجا کردن جعبه‌های مختلف در ستون کناری به روش «بکش و رها کن» (دراپ اند دراگ).

۴. اضافه کردن مطالب مرتبط ذیل هر پست که با توجه به برچسب‌های مختلف توسط بلاگ پیشنهاد شود و کاربر حق انتخاب داشته باشد.

۵. اضافه کردن یک یا چند بخش ویژه وبلاگ (به طور مثال موضوع خاص یا برچسب خاص) به صورت جداگانه در کنار پست‌های اصلی.

۶. تعبیه منوی بازشونده (کرکره‌ای) برای بهینه شدن نمایش آرشیو مطالب، چه زمانی و چه موضوعی.

۷. حذف نگاه شهروند درجه ۲ به کاربرانی که از دامنه شخصی استفاده می‌کنند. به طور مثال هر کسی در وبلاگ امثال من می‌خواهد نظر بگذارد باید دوباره با نام کاربری وارد شود، یا مثلا در وبلاگ‌های برتر سال اثری از دامنه شخصی‌ها نیست، یا مثلا نمایش جعبه دنبال کنندگان تا مدت‌ها برای این کاربران قابل استفاده نبود و ...

۸. اضافه شدن امکان پاسخگویی کاربران به نظرات یکدیگر تا ۳ سطح. در حال حاضر فقط نویسنده وبلاگ می‌تواند به نظر ذیل پست خود پاسخ دهد و سایرین اگر پاسخی هم بنویسند، نفر اصلی نظردهنده با خبر نمی‌شود.

 

برای شرکت در این پویش، دعوت می‌کنم از:

دچار، دکتر سین، میم صاد، حوا، حریر بانو

--------------------

ضمنا همه به طور عام هم دعوتید. هر بلاگری می‌خواهد به این پویش اضافه بشه، لطفا یک پست با عنوان «پویش درخواست از بیان برای توسعه خدمات بلاگ» بذاره و در اون حداقل ۳ نیاز اولویت‌دار خودش رو برای توسعه بلاگ بنویسه و ۵ نفر رو به پویش دعوت کنه. وقتی پست رو منتشر کردید، لطفا آدرسش رو همینجا کامنت بذارید که به مطلب اضافه بشه. سپاس.

--------------------------------------------------

لیست وبلاگ‌های شرکت کننده در پویش:

 

شب نوزدهم در مسجد به قرآن خواندن مشغول بودم. عادت داشتم در پایان برخی آیات بخوانم:

- ان الله سمیع بصیر

- والله یحب الصابرین

- والله خیر الرازقین

اما به یک‌باره در آیه ۱۶۰ سوره بقره مواجه شدم با:

- و انا التواب الرحیم

حس متفاوتی بود. این حس که نمی‌خوانی «خدا» شنوا و بیناست؛ بلکه می‌خوانی «من» توبه پذیر و بخشنده‌ام. انگار یک حس نزدیکی خاصی بود که لفظ «من» را ناگهان به کار برد؛ می‌خواست اثبات کند که خودش در حال سخن با ماست. می‌خواست نزدیک‌تر باشد. نزدیک‌تر از همه به کسی که قصد توبه دارد...

از سه ماهی قرمز عیدمان، دو تا زنده بودند. پریشب یکی‌شان از دنیا رفت. موقعی که آب تنگ ماهی را عوض می‌کردم، ماهی مرده را داخل کیسه فریزر گذاشتم و برخلاف همیشه که در گلدان لب بالکن خاکش می‌کردم، به دلیل بی‌حوصلگی داخل سطل زباله انداختم. اصلا حواسم نبود دخترم این صحنه را می‌بیند. 

من حواسم نبود ولی دخترم صدایش به اعتراض بلند شد که: بابا چرا انداختیش سطل آشغالی؟ مامانش بود!

---------------------------------------

خدایا!

چقدر از بی‌حوصلگی و حواس‌پرتی و غفلت و ... کارهایی کرده‌ایم که دیده‌ای؟ که شنیده‌ای؟ که خوانده‌ای دلمان را؟

ببخش من را که هر لحظه در خسر و زیانم.

از مراسم عزای زن‌عمو تازه برگشته بودم که دوستی پیام داد که امیرحسین رضوانی به رحمت خدا رفته. سال ۹۱ و ۹۲ همکار بودیم و پس از آن دوست شدیم. نه از آن دوستی‌های همیشگی ولی از آن دوستی‌های نزدیک. هر چند، چند ماه یک بار تماس داشتیم، اما صمیمیت دوجانبه‌مان مستمر بود و واقعی. یک جوان دغدغه‌مند عدالت که در هیچ چارچوب محافظه‌کاری نمی‌گنجید.

سال ۹۱ توفیق داشتم در کنار ایشان به همراه سایر دوستان، ویژه نامه له و علیه سازش را برای راهیان نور منتشر کنیم. این ویژه نامه و یادداشت‌های او را می‌توانید از اینجا بخوانید.

لطفا برایش فاتحه بخوانید.

 

چه روزهای شلوغی است این روزهای پایانی سال. اسفند قبلی و اسفند قبل‌ترش که به جز شغل اصلی، درگیر پروژه دیگر یا پژوهش هم بودم، فکر می‌کردم که افرادی که فقط یک کار دارند، چه اسفندی دارند. حتما به همه کارهای عقب مانده و البته مقدمات نوروز می‌رسند. امسال ۱ اسفند که دفاع کردم، در ذهنم برای اسفند کلی برنامه ریختم؛ برنامه‌هایی که هیچکدام اجرا نشد. کار و کار و کار امان نداد که حتی خاطره نویسی روزانه‌ام را بنویسم. 

اسفند ماه هر چند جزو ماه‌هایی است که بیشترین ناسزا را به آن نسبت می‌دهند اما «ماه» است. «ماه» است که طبق قانون پارکینسون باعث می‌شود همه کارهای عقب افتاده به هر حال تا حد خوبی پیش برود. «ماه» است که تلاش و زندگی را جهت می‌دهد و تسریع می‌بخشد؛ و «ماه» است که «انتظار بهار» را دو چندان می‌کند.

همیشه سعی کردم در چالش‌های وبلاگی تا حد مقدور شرکت کنم. نمونه‌هاش هم می‌تونید در این برچسب ببینید.

وبلاگ نون والقلم چند روز پیش یک چالش جدید راه اندازی کرده به نام «پویش مؤثرترین وبلاگ‌ها» که در این پویش، این دغدغه رو میخواد ایجاد کنه که به جز برترین بلاگرها از منظر سرویس دهنده بلاگ که بیشتر به آمارهای کمی توجه داره، بهترین وبلاگ از نظر کیفی و اثرگذاری هم از منظر کاربران شناسایی کنه. 

یاد ۸ سال پیش افتادم. سال ۸۹ جشنواره چهره وبلاگی سال کشور را در جشنواره «چهره بلاگ» طی سازوکار رأی‌دهی مردمی با چک کردن شرایط اولیه ورود و ثبت نام به همراه دوستان خوبم حسن میثمی و محمدحسین کاشی راه اندازی کرده بودیم. جشنواره‌ای که ۳ سال برگزار شد و بلاگرهای معروف اون زمان مانند امیدحسینی و زهرا اچ بی و حسین قدیانی برگزیده میشدن یا به طور مثال افرادی مانند احسان رستگار که معروف نبودن، معرفی می‌شدند.

اگه من بخوام در این چالش شرکت کنم، باید به نزدیک ۱۴ سال قبل برگردم و وبلاگ آواز خاموش که در نوروز ۸۴ راه اندازی کرده بودم. وبلاگ‌هایی که اون زمان فعال بودند و خیلی‌هاشون وبلاگ نویسی رو ادامه ندادند و وارد شبکه‌های اجتماعی مختلف شدند یا حتی کلا تولید محتوا در فضای مجازی به این شکل رو رها کردند. بنابراین اگه برخی از این نفرات رو نمی‌شناسید پیشاپیش پوزش می‌طلبم. ضمنا ترتیب خاصی برای این نفرات وجود نداره و صرفا به ترتیب حروف الفبا هستند.

آهستان

امید حسینی یکی از وبلاگ‌‌نویس‌های موثر دهه هشتاد بود که هنوز هم پست گذاشتن را رها نکرده اما وبلاگش سه سالی هست که خاک می‌خورد و به روز نمی‌شود و بیشتر در تلگرام می‌شود او را جست. ویژگی بارز امید حسینی بیان صریح تحلیل‌های خود به ویژه در حوزه سیاسی و اجتماعی است.

اتاقی برای دو نفر

اتاقی برای دو نفر است اما به وسعت دریا. ساده و صمیمی و دغدغه‌مند. هر چند که در برهه‌ای بین شفافیت و خودسانسوری متحیر شد اما به پختگی لازم رسید و دوباره خواندنی شد.

اعتراف‌های من

حسن میثمی از دوستان قدیم من که بلاگرهای قدیمی ایشون رو با وبلاگ‌های سیب خوشبو و اعتراف‌های من می‌شناسند یا حتی سایت وبلاگ نیوز. از قدیم هم کمتر پست میذاشت و بیشتر سعی می‌کرد فضای وبلاگ نویسی رو تقویت کنه اما چند سالی هست دیگه از وبلاگش خبری نیست.

بانوچه

فکر کنم اکثر خوانندگان وبلاگ من ایشون رو بشناسند و از قلم نافذ ایشون بهره برده باشند. یک دختر بوشهری با دغدغه‌های زندگی دخترانه که همیشه سعی کردند تجربیاتی رو به مخاطبان منتقل کنند که غیرمستقیم یاددهنده باشه. هر چند که کمتر می‌نویسند در چند ماه گذشته اما هنوز می‌نویسند.

تراکم اندیشه‌ها

قلم جذاب و گیرا و البته کم‌صبر که نمی‌دانیم چه شد کوچ کرد از فضای بلاگستان. به نظرم اگر ادامه می‌دادند یکی از مؤثرین بلاگرهای فضای بلاگستان در سال‌های آینده می‌شدند اما کار نیمه ماند. 

حریری به رنگ آبان

نوشته‌های بی‌تکلف و قلم روان از ویژگی‌های این وبلاگ است. هر چند هنوز در برخی زمینه‌ها زمینه چیدن میوه‌های مطالعات فراهم نشده اما نوشته‌جات حاکی از مطالعه فراوان و آرامش درونی ایشونه.

زهرا اچ بی

همیشه یکی از فعالان فضای مجازی بوده. صراحت و صمیمیت و صداقت در نوشته‌ها و نظرات او باعث ماندگاری‌اش شده است. هر چند فعالیت ایشون هم چند وقتی هست در وبلاگشون ادامه نداره و به شبکه‌های اجتماعی کوچ کرده‌اند.

وادی

سیده فاطمه مطهری که همیشه با سلیقه و مرتب و دسته بندی شده پست می‌گذارند. همیشه در طول این سالیان از نظرات عمیق ایشون در مسائل فرهنگی بهره برده‌ام.

 

سعی کردم ترکیبی از بلاگرهای قدیمی باشد و وبلاگ‌های فعال. حتما افراد زیاد دیگری بخصوص بین کسانی که دیگر نمی‌نویسند وجود دارند که به نظر من عالی بودند ولی سعی کردم کمتر از میان آنان معرفی کنم.

از همین هشت نفر دعوت می‌کنم در این چالش شرکت کنند؛ بلکه افرادی که کمتر نوشته‌اند در این سال‌ها هم دوباره بنویسند!

الحمدالله دفاع شد.

امروز تونستم به لطف الهی، عنایت معصومین علیهم السلام، زحمات خانواده‌ام و کمک دوستان از رساله دکتری با درجه عالی و نمره ۱۹ دفاع کنم.

حدود ۱۹ ماه قبل که پروپوزال تصویب شده بود، می‌دونستم کار سختی پیش رو دارم. به همین خاطر بود یک سال هم برای انتخاب موضوع و نگارش پروپوزال وقت گذاشتم. خداروشکر که موضوعی که دغدغه‌اش رو داشتم انجام دادم:

طراحی و تبیین مدل خط مشی گذاری توسعه صنایع خلاق (مورد مطالعه: صنعت کتاب الکترونیک)

از تیم هدایت رساله، جناب آقای دکتر فرهنگی به عنوان استاد راهنما، جناب آقایان دکتر شریفی و دکتر قربانی زاده به عنوان اساتید مشاور کمال تشکر را دارم. هر سه بزرگوار همیشه با روی گشاده پاسخگوی سوالات من بودند و برخلاف شنیده‌ها که اساتید وقت نمی‌گذارند، اتفاقا حسابی وقت گذاشتند و به آنها زحمت دادم.

از تیم داوران، جناب آقایان دکتر امیری، دکتر نرگسیان، دکتر صلواتیان و دکتر نیری هم سپاسگزارم که با حوصله و دقت به من کمک کردند تا محتوای ارائه شده کامل شود.

فایل ارائه این رساله را می‌توانید از اینجا دریافت نمایید.