آسیبشناسی انقلاب اسلامی
* این یادداشت برای پایگاه تحلیلی تبیینی برهان نوشته شده است.
* اینفوگرافیک این منشور را میتوانید از اینجا ببینید.
همزمان با سی و سومین گرامیداشت انقلاب اسلامی ایران، تصمیم گرفتیم آسیبشناسی انقلاب اسلامی از منظر رهبری را بررسی کنیم و به بیان آسیبهای احتمالی انقلاب و مسئولین آن از زبان معظم له بپردازیم. همچنین سعی کردهایم تمامی راههای آسیبناپذیری انقلاب را از دیدگاه ایشان بازبینی نماییم. به امید آنکه شناخت آسیبهای احتمالی و راههای جلوگیری از آن، مصونیتبخش انقلاب اسلامی ایران شود.
* پیشفرضهای آسیب شناسی:
- نباید این طور تلقى کرد که آنچه بهعنوان آسیبشناسى انقلاب مطرح مىشود، حتماً به آنچه که امروز تحقق و وقوع یافته است، نگاه مىکند. نه، شما باید آسیبهاى ممکن را بررسى بکنید.
- آسیبشناسى هر موجود، باید با توجه به بنیهى آن موجود انجام بگیرد. بنیهى بعضیها ضعیف است، کمترین ویروسى هم ممکن است آنها را از بین ببرد.
- آسیبپذیرى این انقلاب، از همهى انقلابهاى بزرگ دنیا بمراتب کمتر بوده است.
- یک نکتهى دیگر این است که در آسیبشناسى انقلاب، باید نقش عوامل درونى و بیرونى، هر دو ملاحظه بشود. [1]
* معنای آسیب شناسی انقلاب چیست؟
- آنچه مهم است براى مجموعههاى گوناگون این است که مراقبت کنند، آسیبشناسى کنند، نگذارند نقشههاى دشمن در آسیب زدن و آفت وارد کردن توفیق پیدا کند.
- در همهى حرکتهاى موفق، دو کار لازم است: یک کار، پیشبینىهاى راه براى پیشرفت؛ کار دوم، ملاحظهى نقصها و آفتزدائىها و شناخت آسیبها، براى اینکه ضعفها برطرف شود. [2]
- معناى آسیبها هم که مىگوییم، مطلقاً خیانت نیست؛ که بگوییم همه جا خیانت است. نه، منظورمان تنبلى، بىدقتى، بىاهتمامى، دلسوزى و تلاش لازم را نکردن، کار علمى انجام ندادن و متناسب با نیاز، پیش نرفتن است؛ همهى اینها سوء عملکرد است. [3]