پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

به بوی گل، ز خواب بی‌خودی بیدار شد بلبل         زهی خجلت که معشوقی کند بیدار عاشق را*

این بیت خیلی وقت‌ها در زندگی ما معنی و مفهوم خاصی داره. خیلی وقت‌ها یه اتفاقی که خارج از روال معمول هست و اصلا انتظارش رو نداری پیش میاد تا تو به سمت خدا برگردی؛ تا از خواب غفلت بیدار شی. خجالت‌آوره که آدم از خالق و رب خودش غافل باشه، خجالت‌آوره که آدم با این‌که همیشه از طرف معشوقش بیدار میشه، باز هم به خواب بره و چشم از معشوقش برداره اما همون لحظات کوتاه بیداری هم به غایت شیرینه.

--------

* پی‌نوشت: این تک بیت از صائب تبریزی رو یکی از بهترین اساتیدم اولین بار برام خوند به عنوان شاه بیت زندگی خودش. خدا خیرش بده و سلامت نگهش داره.