پروانه مدار خود...
فاطمه پروانه مدار خودش بود منحصرا تحت انحصار خودش بود
فاطمه مخدوم خویش و خادم خویش است کعبه خود بود و پرده دار خودش بود
نان کسی بر لبش حلال نباشد فاطمه هر روز نان بیار خودش بود
روح خودش را گرفت و در تن خود ریخت خلقت زهرا در اختیار خودش بود
گفت انا من فاطمه، فاطمه منی فاطمه پس سالها کنار خودش بود
اینکه ولایت چنین به نام علی شد کار علی هم نبود، کار خودش بود
هیچ زمان رو نزد به غیرت شمشیر تکیه زهرا به ذوالفقار خودش بود
نه که بخواهد نبی مقام بگیرد بوسه به دست تو افتخار خودش بود
نیست عجب گر علی به خاک تو افتد چون که مزار تو، مزار خودش بود
* این شعر در روز شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها در سال 89 توسط حاج منصور خوانده شده است.
