ما آدم‌ها اون چیزی نیستیم که بقیه فکر می‌کنند، چون ما رو کامل نمی‌شناسند و نمی‌دونند چی بر ما گذشته و در چه شرایطی، رفتار خاصی ازمون سر زده.
ما آدم‌ها اون چیزی هم که خودمون فکر می‌کنیم نیستیم، چون خودمون رو کامل نمی‌شناسیم و نمی‌دونیم حرف یا رفتارمون، مخصوصا ناخودآگاهمون در شرایط مختلف، چه جوری ابراز شده و چه جوری دریافت شده و چه اثری بر بقیه گذاشته.
دو روز قبل، دوستی گفت در فلان رخداد سه سال پیش همه بی‌معرفتی کردند الا تو! گفتم لطف شماست ولی هر کسی ممکنه در هر برهه‌ای محدودیتی داشته باشه؛ ما همه ناقصیم و چاره‌ای نداریم جز اینکه همو درک کنیم و به خدا پناه ببریم وگرنه اینطوری دایره دوستان خدایی‌مون رو کوچک‌تر می‌کنیم.