پس از چند هفته مریضی و بی‌حالی و کسلی، هیچ چیزی مثل زیارت امام رضا علیه السلام حال آدم رو خوب نمی‌کنه. انگار بعد از اون بی‌حوصلگی‌ها تموم میشه و نشاط زندگی و کار زیاد میشه. فقط باید حواسم رو جمع کنم. حواسم رو بیشتر جمع کنم. بعضی رفتارها فکر می‌کنیم تفریحیه ولی با آدم موندگار میشه و تبدیل به عادت میشه. باید اونها رو کنار بذارم.
همیشه داشتن هدف و برنامه‌ریزی فقط مهم نیست. گاهی اوقات ابزارش نیست و گاهی وقتها با اینکه ابزارش هست ولی انگیزه‌اش نیست. روزها داره به سمت مثبت جلو میره. ان شالله که ادامه داشته باشه.