دیشب با دخترم مشغول سایه‌بازی بودم. در یه اتاق تاریک، یک منبع نور رو به سمت لوستر بگیرید. دور و نزدیک کردن منبع نور از لوستر که ثابته، باعث کوچیک و بزرگ شدن سایه لوستر روی سقف میشه. حالا منبع نور رو با سرعت مختلف تکون بدید، می‌بینید حتی در سایه لوستر یه چیزی شبیه زلزله اتفاق می‌افته. در زندگی‌مون هم همینه. وقتی واقعیت یه چیزی برامون روشن نیست و از دوستان و نزدیکان‌مون میخوایم نور بتابونن که متوجه بشیم چه اتفاقی برامون داره میفته، اینکه اون همراهمون از چه فاصله و از کدوم زاویه نور بتابونه، در فهم ما یا احساس ما از اون قضیه اثرگذاره. حتی همراهمون میتونه با یه تکون دادن ساده، زلزله راه بندازه.
یاد بگیریم دوستان و همراهان دلسوز و معتمد انتخاب کنیم. یاد بگیریم به هر مشاور و روان‌درمان‌گر و امثالهم اعتماد کامل نکنیم. آدمها میتونن دنبال #منفعت شخصی‌شون باشن، حالا این منفعت شخصی میتونه هوس، پول، رفع تنهایی، سرگرمی یا هر چیزی باشه؛ ماییم که باید از خودمون مراقبت کنیم و بتونیم صحیح رو از غلط تشخیص بدیم.
امام می‌فرمود برای اینکه بفهمی زندگیت چقدر درسته “خودت را بر قرآن شریف عرضه کن.” چه منبعی نوری بهتر از قرآن؟
