پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

:)

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

وقتی به گذشته فکر می کنم هر قدر هم بگن که خدا بخشندست خجالت می کشم یه بار دیگه دست بلند کنم و بگم :

صلح کردم با خدای خویشتن صلح قبل از مرگ با رنگ کفن

ای ملائک در به رویم وا کنید بهتر از این با دل من تا کنید

من دلم را روی دست آورده ام لشگرم را از شکست آورده ام

گریه ی توبه امانم را بُرید تیغ نام تو زبانم را برید

این منم آن رو سیاه سال قبل در خجالت از گناه سال قبل

این منم در زلف شب افکنده دست این منم بیچاره ای چاره پرست

چاره ی بیچارگان دستم بگیر دست من امروز هستم را بگیر

من همان عبد گنهکار توام سایه خواه ظل دیوار توام

میوه ی ما لک شده ما را بخر از برای خود دل ما را ببر

راه امید را به چشم ما مبند خشک شد گر چشم ما بر ما مخند

ما ضرر کردیم طی سال را حُسن خود دیدیم ، سوءحال را

ای خدا حال مناجاتی بده مثل حلوا اشک خیراتی بده

با من از راه غضب داخل نشو راست گفتم بر جفا مایل نشو

جان هر چه مَرد ، ما را رو نکن آبروی مانده را جارو مکن

سلام
بسیار مثال به جایی بود... واقعا لحظه لحظه این ماه مبارک حکم همون اشیای گرانبهاست...بلکه با ارزش تر

تو این روز های با ارزش دعا برای فرج مولامون رو فراموش نکنیم...
اللهم عجل لولیک الفرج

عجب حکایتی
...
دستت درد نکنه
کاش میفهمیدم.کاش...

سلام
ان شاالله که توفیق پیدا کنیم و فرصت این ماه رو الکی هدر ندیم
این پست برای سال 88 هستش شما اینجا رو چند ساله دارید ؟؟؟ از استوری واتساپ دیدم فکر کردم الان آپدیت شدید تعجب کردم که چرا پنل نشون نداد