تو همچو من سر کویت هزارها داری...
به یاد همه رفقای سوخته شب 5 محرم سال 83...
به سینه هر که تمنای کربلا دارد همیشه در دل خود روضه‌ای به پا دارد
کسی که عشق تو دارد دگر چه کم دارد بدون عشق تو عالم کجا بها دارد
به غیر تو که کَرَم می‌چکد ز انگشتت کجا پادشهی این همه گدا دارد
تو همچو من سر کویت هزارها داری ولی بدان که گدایت فقط تو را دارد
بزن به تیغ و بسوزان دست بادم ده بیا که این دل عاشق سر بلا دارد
اگر چه پا نزدم صحن کربلای تو را دلم خوش است حضوری به روضه‌ها دارم
به عرض یار رسانید ای سبک‌روحان میان قافله جایی برای ما دارد
چو می‌رسد دلم از گردش زمانه به تنگ دعا و عرض سلامی به کربلا دارد
همه ز لطف حسین است آبرو داریم گدا هر آنچه که دارد ز پادشاه دارد
* این شعر در شب 8 محرم سال 86 توسط حاج منصور خوانده شده است.
* فایل صوتی این شعر با صدای حاج منصور را می‌توانید از اینجا دریافت نمایید.
ثبت نظر
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
خیلی ممنون
جان عطار و نظامی، شاعران عصر ما
باد قربان همان شاعر که از جانش سرود
بر مشامم می رسد هر لحظه بوی کربلا
کاش ما هم شهید بشیم.
کاش در غم حسین دق کنیم.
کاش بسوزیم و ...
کاش خدا بخردمون...
خوشحال میشم تشریف بیاری
ای کاش ما عارفان حقیقی اش باشیم....
و اون مداح عرق ریزان و زور زنان ...
نخواد که ما به امام معرفت پیدا کنیم...و مثلا اشک ما در بیاد!
(آخر سر هم خدا تومن بگیره و بره مک.....ه!!!!)
یه بازی گذاشتم زود لود میشه!
بیا یه امتحانی بکن.
اسرائیلی ها هم دادشون در اومده!!!!
کیف کن!
به این میگند جنگ الکترونیک!!!!!
برو می فهمی موضوع از چه قراره
هر که حسینی شود خاک کند کیمیا چیست مگر کیمیا ؟عشق و صفا یا حسین
صاحب منبر تویی جان پیمر تویی جان پیمبر بگیر دست مرا یا حسین
کیست که هر دم کند شور حسینی به پا اذن خدا می دهد شور عزا یا حسین
بانی این خیمه ها کیست به جز مادرت ناله او می کند روضه به پا یا حسین
چند وقتی بود به بلاگت سر نزده بودم ، دیگه داره زیادی پربار میشه !!! ، نمی دونم جدا مردم دنیا اینقدر فیلم دیدن و دروغ به خوردشون دادن که فکر میکنن غزه هم یه مدل فیلمه !!؟ به نظرم اگه یه ذره انسانیت هم وجود داشته از بین بردن ، دیگه اینجا جایی نیست که بگیم مسلمون و غیر مسلمون ، مگه این آدم همونی نیست که خدا خلیفه خودش رو زمین قرار داده ؟؟ داریم کجا میریم نمیدونم ؟ همش دعا میکنیم کاش امام زمان ظهور کنه و هیچ فکر نکردیم فردا که ظهور کرد با چه رویی تو صورتش نگاه کنیم ؟ بگیم چی ؟ چه بهونه ای بیاریم ؟ بگیم از کربلا چی یاد گرفتیم ؟ اینکه فقط یه چند روز بریم عزاداری و بعدش برگردیم سر جای قبلیمون ؟ پس اثر واقعه کربلا چی بود ، همین عزاداری ؟؟؟ این که دردی رو دوا نمیکنه ! توی خونه هامون نشستیم و به تلویزیون نگاه میکنیم و هی افسوس میخوریم ، اگه فردا این بلا سر ما میومد چه توقعی از بقیه داشتیم ؟؟؟؟
ولی بدان که گدایت فقط تو را دارد