پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

سلام بر کریم‌ترین.
میلادت بر همه ما مبارک که تو حُسن و نیکویی را تمام و کمال به دنیا نشان دادی. به همه نشان دادی که می‌توان در اوج عزت، مهربان بود و در عین صبر، مقاومت کرد. 
راستی اگر تو متولد نمی‌شدی، دنیا چه چیزهایی کم داشت؛ ما انسان‌ها چه چیزهایی را هیچوقت نمی‌فهمیدیم. نه قله صبر و کرامت و مهربانی را می‌فهمیدیم و نه اوج کینه و حقه و حقارت دشمنان خدا را.
تو کوه صبری و باید حسودها بدرانند
به جرم رأفت بی‌انتهات پیرهنت را
تو اگر متولد نمی‌شدی هیچوقت نفاق این همه رسوا نمی‌شد. نفاق را فقط نباید در دشمنان جستجو کرد که هر کدام از ما هم کم و بیش درگیر نفاق هستیم. نفاق حتی ممکن است گریبان صحابی رسول خدا را بگیرد اگر از آزمایش دنیا خیالش راحت شده باشد. نفاقی که خیلی وقت‌ها بین مومنین آگاهانه نیست و تشخیص آن سخت است.
نفاق هم دشمن عقل است و هم دشمن اخلاق.
- نفاق که داشته باشی تا وقتی قدرت در دست جبهه حق است، با اویی و وقتی جبهه حق را ظاهرا ضعیف می‌انگارند، به بهانه‌هایی جلوی او می‌ایستند؛ خواه این بهانه حق‌طلبی افراطی باشد یا طلب باطل.
- نفاق که داشته باشی حتی وقتی قدرت در جبهه حق است، دنبال جایی هستی که منفعت شخصی بیشتری داشته باشی و نه وظیفه و تکلیف بیشتری. نفاق که داشته باشی، تکلیف را هم تحریف می‌کنی تا به منفعت شخصی‌ات برسی.
کریم‌ترین اشرف مخلوقات! می‌شود به آبروی تو خدا به ما نعمت دوری از نفاق را عطا کند؟
-----
* بیتی از سرکار خانم مرضیه مرادی