اواخر پاییز 91 بود که با حضور جمعی از دوستان «نشست شاهنامهخوانی» را شروع کردیم. فراز و نشیبهای نظم نشستهای هفتگی آنقدر بود که نزدیک به سه سال طول کشید و این مهم در 7 آبان 94 به اتمام رسید. دوست عزیزم، حمیدرضا معیری، که زحمت ارائه شاهنامه را از ابعاد گوناگون در این نشستها کشید، از سال 89 مشغول نگارش خلاصهای از شاهنامه با عنوان «شاهنامه؛ کوتاه و تندرست» بود که پس از ویرایشهای متعدد جهت تندرستتر شدن متن، امروز -که روز پایان نگارش شاهنامه توسط فردوسی است- آن را در قالب ویکی ارائه کرده است تا دست سایر علاقهمندان به شاهنامه و شاهنامهپژوهان نیز برای بهتر شدن این متن باز باشد.
ویکی بودن این متن ایده خوبی است که بسیار به کار میآید. با اجازه ایشان مشغول ویرایش این متن هستم تا ان شالله به زودی کتاب الکترونیک «شاهنامه؛ کوتاه و تندرست» نیز به نویسندگی ایشان و به ویراستاری من تقدیم همه دوستداران فردوسی حکیم شود.
این ویکی را میتوانید در این آدرس مشاهده نمایید و توضیحات مرتبط با آن را مطالعه کنید.
حمیدرضا معیری اردیبهشت ماه 94 نیز در پروژه مشترکی با بابک ونداد، نرم افزار آنتالوژی شاهنامه را رونمایی کرده بود. پروژهای که به عنوان پروژه برگزیده دانشگاه کلمبیا نیز انتخاب شده بود. این نرمافزار را نیز میتوانید در این آدرس مشاهده نمایید.
کسی که جایگاه خود را در عالم نشناسد، ملاک درستی برای خوبیها و بدیهای خویش نخواهد داشت. چرا وقتی به یک نفر حکم ریاست یک اداره را میدهند، از همان لحظهای که حکم ریاست به دستش میرسد، در رفتار، گفتار و حتی پوشش خود دقت بیشتری میکند؟ زیر او به جایگاه مقام ریاست، در یک مجموعه اداری آگاه است. این فرد از امروز تعریف جدیدی برای خوبی یا زشتی در رفتارش پیدا میکند. برخی از شوخیهایی را که تا دیروز با همکاران خود انجام میداد، امروز برای خودش زشت میشمرد.
ما وقتی به جایگاه خودمان در عالم آشنا شویم، میتوانیم درباره خوبی و بدی کارهایمان درست قضاوت کنیم. انسانهای خیالپرداز درباره خودشان قضاوت درستی ندارند؛ از همین رو درباره زشتی و زیبایی کارهایشان هم نمیتوانند قضاوت درستی داشته باشند.
من دیگر ما، جلد پنجم، صفحه 206
نویسنده: محسن عباسی ولدی
گاهی اوقات باید نوشت. نمیدانی چه چیزی باید بنویسی، فقط دوست داری بنویسی. انگار «نگارش» هم شده یک اعتیاد، یک اعتیاد شیرین و مثبت. البته شاید معتادین به هر چیزی، اعتیاد به آن را شیرین و مثبت میدانند. نگارش را که دوست داشته باشی، همان قدر اعتیادآور است که «چای» اعتیادآور است.
شاید طبقه بندی موضوعی این وبلاگ به سه دسته فرهنگی، علمی و سیاسی باعث شده که یک جای کار بلنگد. اصلا وقتی میخواهم پستی منتشر کنم، باید یکی از موضوعات را پس از نگارش انتخاب کنم. قبلترها یک دسته عمومی داشتم که هر چه به اینها مرتبط نبود را در آن جای میدادم ولی تعدادشان انقدر کم بود که حذفش کردم و به گمان باطلم فکر میکردم میتوانم آن پستها را بدون انتخاب موضوع منتشر کنم؛ زهی خیال باطل.
به نظرم باید یک دسته عمومی یا بهتر بگویم شخصی هم اضافه کنم که هر چه دوست داشتم در آن بنویسم. اسمش هم میگذارم شخصی که کشکول باشد و نظرم راجع به هر چیزی. شاید بگردم بین مطالب قبلی و شخصیها را به این دسته بندی اضافه کنم :)
لازم است با کمال قدرت و هوشیاری اشخاص یا گروههایی که گرایش به مکتبهای غیر اسلامی دارند و به خوی فرصت طلبی میخواهند در این اوقات از فرصت استفاده نموده، خود را در صفوف شما داخل کنند و به شما در موقعش از پشت خنجر بزنند از خود دور کنید و به آنها مجال تحرک ندهید. به غیر مکتب اسلام و شعار اسلامی ، کشور از خطر نجات پیدا نمیکند.
صحیفه امام، جلد دوم
4 فروردین 1357
امام خمینی (ره)
باید چه طبقه جوان روحانی و چه دانشگاهی، با کمال جدیت به تحصیل علم، هر یک در محیط خود ادامه دهند. این زمزمه بسیار ناراحت کننده که اخیراً بین بعضی جوانان شایع شده که درس خواندن چه فایدهای دارد، مطلبی است انحرافی و مطمئناً یا از روی جهالت و بیخبری است و یا با سوءنیت و از القائات طاغوتی شیطانی است که میخواهند طلاب علوم دینی را از علوم اسلامی باز دارند که احکام اسلام به طاق نسیان سپرده شود و محو آثار دیانت به دست خودمان تحقق پیدا کند، و جوانان دانشگاهی ما را انگل و متکی به قشرهای استعماری بار بیاورند که همه کس چون همه چیز وارداتی باشد و احتیاج به اجنبی در تمام ابعاد و رشتههای علمی هر چه بیشتر روزافزون شود؛ و این خطر بزرگی است که کشور را هر چه بیشتر به عقب میراند. اگر علوم اسلامی مردانی متخصص نداشت، تا کنون آثار دیانت محو شده بود؛ و اگر پس از این نداشته باشد، این سد عظیم مقابل اجانب منهدم میشود و راه برای استثمارگران هر چه بیشتر باز میشود و اگر دانشگاهها خالی از مردانی دانشمند و متخصص شوند، اجانب منفعتطلب چون سرطان در تمام کشور ریشه دوانده و زمام امور اقتصادی و علمی ما را در دست میگیرند و سرپرستی میکنند. باید جوانان با این فکر غلط استثماری مبارزه کنند؛ و بهترین و مؤثرترین مبارزه با اجنبی، مجهز شدن به سلاح علم دین و دنیاست. و خالی کردن این سنگر و دعوت به خلع این سلاح، خیانت به اسلام و مملکت اسلامی است.
صحیفه امام، جلد دوم
24 بهمن 1356
امام خمینی (ره)