پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

در روزگاری که زمین بین دو ابرقدرت شرق و غرب تقسیم می‌شد و مردم دنیا خود را گرفتار دو ایدئولوژی «مارکسیسم» و «لیبرالیسم» می‌دیدند، اتفاقی افتاد که چشم جهانیان را مبهوت کرد؛ یک رهبر دینی در روزهایی که نظام سلطه قصد القای جدایی دین از سیاست به مردم جهان داشت، برای خدا قیام کرد و مکتبی نو را به جهانیان ارائه کرد.

حداقل تلاش فرهنگی و سیاسی دشمنان اسلام برای جدایی دین از سیاست، ۱۵۰ سال قدمت داشت و سعی کرده بودند اسلام را از عرصه زندگی و جامعه به کلی بیرون کنند و دینداری را فقط پرداختن به عبادت و اعمال شخصی محدود کنند. نقشه دقیق و هوشمندانه طراحی شده بود؛ اسلام اگر محدود به این قفس تنگ دینداری فردی شود، راه برای غارت‌گری و تاخت و تاز نظام سلطه فراهم می‌شود.

در طول ۱۵۰ سال و بلکه بیشتر، نهضت‌های مختلف و مبارزات گوناگونی توسط علمای اسلام و مردم صورت گرفته بود. بازگو کردن نهضت مشروطه مشروعه و تحریم توتون تنباکو یا حتی نهضت ملی شدن صنعت نفت در این مقاله نمی‌گنجد اما هر کدام از آنان نقاط انحرافی داشت که پیروزی را از آن جبهه اسلام نکرد.

راز موفقیت امام راحل عظیم الشأنمان، مکتبی است که عرضه کرده و با یاری خداوند توانست آن را به صورت مجسم و به صورت یک نظام در مقابل جهانیان قرار دهد. مکتبی که «عدالت»، «عقلانیت» و «معنویت» را سرلوحه کار خود دارد و آنقدر نقش مردم در آن پررنگ است و آنقدر با استفاده از فقه پویای تشیع، منطبق با شرایط روز است که ۳۰ سال پس از رحلت این عالم عامل، علاوه بر باور مردم ایران از عمق جانشان به این مکتب، ریشه‌های این مکتب در سایر نقاط جهان و در دلهای آزادگان جهان جوانه می‌زند.

حقیقت امام، روح امام، فکر امام و مکتب امام باقی است. خمینی (ره) در هر سالروز ارتحالش، نسبت به سال قبل بیشتر زنده است. این را نه ما که همه منصفان و ناظران جهانی معتقدند.

در مشکلات و گرفتاری‌هایی که پیش می‌آید، نقد و اعتراض و مطالبه این است که چرا از مکتب امام فاصله گرفته‌ایم؟ چرا مسئولین خود را خادم مردم نمی‌دانند و در مقابل مردم متواضع نیستند؟  مگر امام نمی‌فرمود: «تلطف کنید به مردم؛ تواضع کنید به مردم. آقا دولت مال مردم است؛ بودجۀ مملکت از جیب مردم است؛ شما نوکر مردم هستید؛ دولت‌ها خدمتگزار مردمند. هی لفظاً نگویید من خدمتگزار، و عملاً تو سر مردم بزنید و این ارباب‌های بیچاره‌‏تان را پایمال کنید.» (۱) چرا مقابل مستکبران عالم، عزت خود را دنبال نمی‌کنیم؟ چرا مسئولین بعضا فراموش می‌کنند که «جز اسلام کشور را نجات نمی‌دهد»؟ (۲)؛ چرا فراموش کرده‌ایم این جمله از امام را که «گمان نکنید زیادی افراد هر چه باشد شما را به هدف نزدیک می‏‌کند» (۳) و برای پیروزی چشم به دیگرانی داریم که نیت الهی ندارند؟؛ مردم حتی از مسئولین دلسوز و صادق سؤال دارند که چرا به این جمله امام که «من از آن آدم‌ها نیستم که اگر یک حکمی کردم بنشینم چرت بزنم که این حکم خودش برود؛ من راه می‏افتم دنبالش» (۴) عمل نمی‌کنند؟ چرا میدان را مقابل غربزدگان و ریاکاران خالی می‌کنند؟

امید است که سالروز ارتحال این بزرگمرد تاریخ، بهانه‌ای باشد که هر سال مرور کنیم نقشه‌ای که او برای مردم ترسیم کرد و به آن هم مسئولین و هم مردم پایبند باشیم که اسلام موجبات سعادت دنیا و آخرت را فراهم میکند.

------------------------------------------------------

۱- ۲۶ فروردین ۱۳۴۳

۲- ۴ فروردین ۱۳۵۷

۳- ۲۴ بهمن ۱۳۵۶

۴- ۲۶ فروردین ۱۳۴۳