پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

مزه کردن...

باباجون آدم تا یک چیزی رو خودش مزه نکرده چطور می‌خواد به بقیه بگه چه مزه‌ای داره؟ فکر کن یه میوه‌ای رو از یه کشوری بیاورند که هنوز کسی نخورده. بعد همه شروع کنن از مزه میوه حرف زدن. چه فایده. باید یکی بخوره. چیزی بگه؛ بعد ذره ذره همه بخورن. پیغمبر که حرف می‌زد همه چیز رو خورده بود. خدا رو چشیده بود. دکان و بازاری که خدا خدا نمی‌کرد. از کسی پول نمی‌گرفت که یادش بدهد خدا خدا کند. دلش می‌سوخت.

 

پیامبر بی‌معجزه، صفحه ۵۵

نویسنده: محمدعلی رکنی

ثبت نظر

کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.

نظرات (۱)

مهدی ­­­­ ۲ تیر ۰۰، ۱۸:۱۷
کسی که خدا رو بچشه، دلش نمیسوزه خدا خدا کنه، تنها کاری که میتونه کنه راجع به خدا حرف زدنه.
قاسم صفایی نژاد: ۲ تیر ۰۰، ۱۹:۵۳
منظور اینه که دلش برای مردم و هدایت مردم می‌سوزه. همان چیزی که در قرآن می‌فرماید: فَلَعَلّکَ باخِع‌ٌ نَفْسَکَ (آیه ۶ سوره کهف).