پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

۱۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «وبلاگ» ثبت شده است

یادداشت یادداشت‌ها

نکاتی در مورد «بلاگ بیان»

از ظهر روز سه شنبه ۲۶ تیر ماه تا جمعه ظهر دسترسی به پنل مدیریتی وبلاگ من به خاطر خطایی در سرور داخلی بلاگ بیان قطع شده بود. صفحه اصلی وبلاگ هم بالا نمی‌آمد، اما صفحات داخلی آن بدون ایراد کار می‌کرد.

بعدازظهر سه شنبه نگران از تجربه تلخی که کاربران از بلاگفا دارند، فکر می‌کردم کل وبلاگم از دسترس خارج شده است و شاید اطلاعات پریده باشد. در بخش «تماس با بیان» هم پیام گذاشتم اما احتمالا می‌دانید که «بیان» خیلی دیر پاسخگو است نسبت به اینگونه پیام‌ها و بعضا دو هفته یا بیشتر هم طول می‌کشد.

شب که فهمیدم صفحات داخلی کار می‌کند، کمی خیالم راحت شد که اطلاعات از بین نرفته است. چهارشنبه صبح شماره تلفن پاسخگویی بیان را از یکی از دوستان گرفتم و با بیان تماس گرفتم. شاید بدرد شما هم بخورد: ۶۱۵۳-۰۲۱

متاسفانه با اینکه خطای خاصی نبود اما حدود ۷۲ ساعت طول کشید تا این وبلاگ بازگشت و دسترسی من به پنل مدیریتی باز شد.

حتما همه ما کاربران بیان، قبلا از سایر سرویس دهنده‌های وبلاگ ایرانی استفاده کرده‌ایم و متفق القول هستیم که بلاگ بیان بهترین سرویس ایرانی است و به دلیل حمایت از سرویس‌های وطنی بلاگ بیان را به امثال بلاگر یا وردپرس ترجیح داده‌ایم؛ اما این نافی حق مطالبه ما از مسئولین بیان برای پاسخگویی سریع‌تر و شفاف‌تر و البته پیشرفته‌تر کردن امکانات بلاگ که چند سالی است با سرعت کمی انجام می‌شود نیست.

امیدواریم دوستان تلاششان را بیشتر کنند و اگر در این اوضاع بد اقتصادی، به دلیل مشکلات مالی بسیاری از امور توسعه‌ای را متوقف کرده‌اند، به کاربران‌شان اعتماد کنند و شفاف سازی نمایند. شاید کاربران ابراز آمادگی کردند که برای برخی امکانات، مانند امکانات اختیاری هزینه بپردازند و از نظر مدیریتی هم سرمایه‌گذاری به صرفه شود.

 

شخصی

نانوشته‌ها

بسیاری چیزها هست که می‌خواستم بنویسم اما وقتش نشده. همیشه به خودم می‌گویم وقت نکردم بنویسم اما چه کنم که اگه صادقانه بنگرم، باید بگویم تنبلی کردم و ننوشتم! مگر نوشتن یه پست وبلاگی چقدر زمان می‌برد و با همه سرشلوغی‌های کاری و غیرکاری، مگر نمی‌توان چند دقیقه از حضور در تلگرام کم کرد و به جای آن تولید محتوای وبلاگی کرد تا آن مطلب در حافظه وب بماند؟

راجع به موضوعات مهمی ننوشتم.

مثلا راجع به پایان قلمروی سرزمینی داعش در این روزها. بله! به همین وضوح: پایان قلمروی سرزمینی. مدافعین حرم زحمت بسیار کشیدند و خون دادند و رشادت به خرج دادند تا قلمروی سرزمینی داعش را از بین ببرند اما از این به بعد دیگر وظیفه ما اصحاب فرهنگ و رسانه است که جهاد سخت‌تر را جدی‌تر بگیریم و تفکر داعشی را از بین ببریم. تفکر داعشی فقط متعلق به اعضای چند ده هزار نفره داعش نیست. تفکر داعشی می‌تواند حتی در خود ما هم کم و بیش وجود داشته باشد. جهاد اکبر یعنی همین!

راجع به هوای بد این روزهای سیاست داخلی ایران که یکی دیگری را گاز می‌گیرد و در نهایت همه مردم را!

راجع به پایان ماه صفر و آمدن ربیع دوست داشتنی با همه دلتنگی‌هایش که:

ربیع با تو ربیع است ای صنم ورنه               بهار بر سرم آوار می‌شود بی تو

در مورد این روزهایم. در مورد کتاب‌ها و مطالبی که در حال مطالعه‌شان هستم و ...

به خودم قول داده بودم هر کتابی که خواندم را در وبلاگم معرفی کنم. اما تگ معرفی کتاب وبلاگم عدد ۴۷ را نشان می‌دهد و تگ کتاب‌های خوانده شده گودریدزم عدد ۱۷۴ را! یعنی حداقل ۱۲۷ کتاب را معرفی نکرده‌ام. گیریم ۲۷ تا از آن کتاب‌ها نیاز به معرفی نداشته‌اند یا نمی‌شد معرفی کرد اما بقیه کتاب‌ها چه؟ باید همه را به مرور اضافه کنم. اما برای اینکه حال و هوای بایگانی وبلاگم نامرتب نباشد، احتمالا تاریخ پست‌های معرفی کتاب را به تاریخ اتمام مطالعه آن کتاب می‌زنم که به لطف گودریدز همه‌شان ذخیره شده است. چون پست قدیمی می‌شود برای دنبال کنندگان ستاره نمی‌آید و ممکن است در آرشیو هم پیدا کردنش سخت باشد. بنابراین سعی می‌کنم یکی دو روز به عنوان پست ثابت اول وبلاگ نگهشان دارم.

قول داده بودم که بندهای زیبا و آموزنده هر کتابی را که می‌خوانم در تگ نقل قول وبلاگم بیاورم. از آن هم تا حد قابل توجهی غفلت کرده‌ام. ان شالله آن هم به مرور اضافه خواهد شد.

 

کانال تلگرامی بلاگرها

با فراگیر شدن تلگرام در ایران، برخی از وبلاگ‌نویسان به جای وبلاگ نویسی رو آوردند به کانال شخصی زدن و یادداشت‌های خود را در کانال نوشتن، اما من هیچوقت چنین کاری نکردم. وبلاگ‌ها همیشه امکانات بیشتری داشتند: از بایگانی، قابلیت جستجو و سایر موارد در کنار عمیق و جدی بودن محتوای وبلاگ‌ها که بگذریم، سهولت ارائه نظر مخاطب در وبلاگ که در کانال یک طرفه تلگرام وجود ندارد قابل گذشت نیست. بماند که تلگرام یک خانه اجاره‌ای است که روزی دیگر معلوم نیست باشد یا پیشرفت فناوری رسانه آن را محو کند.

اما امروز با خودم فکر کردم شاید بد نباشد که برای رونق گرفتن همین دنیای وبلاگ‌ها از این ابزار استفاده کنم و با انتشار پست‌های منتخب وبلاگ‌ها در یک کانال تلگرامی، محتوای ناب آنها هم بیشتر به دید مردم برسد. 

بنابراین یه کانال تلگرامی با عنوان بلاگرها راه انداختم و البته به عمد هیچ‌کسی را به آن اضافه نکردم. قصدم این است که این کانال خودش مخاطبان خودش را پیدا کند. کلاس زیادی هم نمی‌گذارم که اگر تعداد نفرات کم باشد هم ادامه می‌دهم و ... نه! اگر رسانه‌ای نتواند مخاطبان خود را پیدا کند همان بهتر که وجود نداشته باشد.

ضمنا با معرفی وبلاگ‌های تولید کننده محتوای ناب می‌توانید در این راه مرا یاری نمایید.

برای عضو شدن در این کانال می‌توانید اینجا کلیک کنید و عضو شوید.

 

شخصی

یک میلیون بازدید

چند روزی می‌شود که از مرز یک میلیون بازدید از وبلاگم می‌گذرد. یک میلیون بازدیدی که نتیجه کمتر از 10 سال عمر این وبلاگ است.

وبلاگ قبلی من کمتر از 2 سال عمر کرد و انقدر به دست فراموشی سپرده شد که حتی یادم نمی‌آید حذفش کرده بودم یا نه. هر چند که به نظرم آن سرویس وبلاگ نویسی کلا از بین رفته است. سرویسی بود به نامی شبیه پارس که دامنه وبلاگ با اسلش بعد از دات کام قرار می‌گرفت.

اما این وبلاگ در طی کمتر از 10 سال، یک میلیون بازدید داشته است، یعنی به صورت میانگین حدودا سالی 100 هزار تا. بگذریم از فراز و نشیب‌ها که زمانی فعالان فضای مجازی انقدرها نبودند که الان هستند، زمانی تب وبلاگ‌نویسی در ایران داغ بود و خوانده می‌شدند و شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های موبایلی انقدر فراگیر نشده بودند، زمانی خوانندگان این وبلاگ آنقدرها هم زیاد نبودند و نمایشگر بازدید آن معمولا بیشتر از عدد 15 را نشان نمی‌داد، زمانی نظرات بیشتری زیر پست‌ها بود و حالا کمتر، زمانی محتوای پست‌ها به سویی بود و در طی زمان تغییراتی کرد و ... اما همه اینها را که کنار بگذاریم چند مورد مهم است که اتفاق افتاده است:

- یکی اینکه این وبلاگ هنوز به روز رسانی می‌شود. بسیاری از وبلاگ‌ها در دوره‌ای پرمخاطب و تأثیرگذار بوده‌اند ولی دوامی نداشته‌اند و به هر دلیلی یا حذف شده‌اند یا شبیه موزه‌ای که پست‌های بعضا باارزش آنها هنوز جلب توجه می‌کند. سالهای سن آدمی که یکی یکی می‌گذرد و مشغله‌ها که بیشتر می‌شود، حفظ به روز رسانی مستمر سخت است اما شدنی.

- دوم اینکه هر چند پست‌هایی غیروبلاگی داشته‌ام و در برهه‌هایی از زمان این پست‌ها زیادتر از حد معمول هم بوده‌اند اما همیشه پست‌های وبلاگی وجود داشته‌اند و این وبلاگ، تبدیل نشده است به بازنشر مقالات و یادداشت‌های مطبوعاتی و علمی.

- سوم اینکه ساختار وبلاگ را همیشه سعی کرده‌ام حفظ کنم؛ برای همین هنوز پیوندهای پیشنهادی روزانه دارم (هر چند ممکن است هر روز به روزرسانی نشود)، هنوز برای وبلاگ دیگران نظر می‌دهم، هنوز نظرات مخاطبان برایم مهم است و ... 

این موارد را مهم‌تر از یک میلیون بازدید می‌دانم، چون به نظرم «ساختن برای ماندن» می‌تواند درجه اثرگذاری را هم بالا ببرد. وبلاگ را برای نشر افکار شخصی بهتر از شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌های موبایلی و ... می‌دانم. دلایلی از جمله سهولت دسترسی با جستجو، بایگانی، طبقه بندی موضوعی و ... یا حتی نسبت به کانال‌های تلگرامی که اخیرا مد شده و وبلاگ‌نویسان قدیمی هر کدام کانالی راه انداخته‌اند، مزیت «تعامل با مخاطب». دیدگاهم این است که امثال کانال و گروه و ... دوره‌ای دارند که تمام می‌شوند، اما وبلاگ باقی می‌ماند چون شاید بیراه نباشد اگر بگویم که وبلاگ یک «رسانه» است اما کانال تلگرام «یک ابزار توزیع». شاید به همین خاطر بود که طی این 10 سال، درسنامه «آشنایی با وبلاگ نویسی» را نوشتم، به کمک دوستان چهره برتر وبلاگی سال را انتخاب کردیم، داور چند جشنواره وبلاگ نویسی شدم و وبلاگ نویسی را تدریس کردم. 

-----------------

بعد نوشت: حیفم آمد قسمت نقل قول وبلاگم را بیشتر معرفی نکنم. قسمت نقل قول این وبلاگ شامل جملات و بندهای زیبا از کتابهای مختلف است که در حال مطالعه آنها هستم که با کلیک روی تصویر «کتابخوان الکترونیک» می‌توانید وارد آن شوید. پست‌های این بخش برای مدت کوتاهی در صفحه اصلی وبلاگ نمایش داده می‌شوند و به محض اینکه پست جدیدی اضافه شود، دیگر فقط در صفحه نقل قول نمایش داده می‌شوند تا مطالب صفحه اصلی فقط نوشته‌های خودم باشد. حتما این صفحه جذاب را ببینید.

------------------

پ.ن: ای کاش وبلاگمان را آن کسی که دلمان می‌خواهیم بخواند نیز بخواند!

با اینا تابستونو سر بکنید

یک بازی وبلاگی به نام «با اینا تابستونو سر بکنید» توسط هولدن راه افتاده. از اونجا که به وبلاگ‌نویسی نسبت به سایر رسانه‌های اجتماعی علاقه بیشتری دارم و روزهای سرد وبلاگستان رو برنمی‌تابم و البته چون پیشنهاد محصولات فرهنگی هست، حتی بدون دعوت بقیه هم وارد این بازی شدم. 

اما پیشنهادات من:

 

کتاب

- بایدها و نبایدها اثر شهید بهشتی (برای معرفی کتاب اینجا کلیک کنید)

- شاهنامه فردوسی (واقعا بخونیم نه اینکه فقط با فرهنگ ایرانی فخرفروشی کنیم)

- آداب نماز اثر امام خمینی (ره) (برای معرفی کتاب اینجا کلیک کنید)

- چهل نامه کوتاه به همسرم اثر نادر ابراهیمی (برای معرفی کتاب اینجا کلیک کنید)

- هفت عادت خانواده‌های موفق اثر استیفن کاوی

- خاطرات عزت شاهی اثر محسن کاظمی (برای معرفی کتاب اینجا کلیک کنید)

- جامعه شناسی نخبه کشی اثر علی رضاقلی

 

فیلم و مستند

- وکیل مدافع شیطان اثر تیلور هاکفورد و بازی آل پاچینو

- پاداش سکوت اثر مازیار میری و بازی پرویز پرستویی

- نفوذی اثر احمد کاوری و بازی امیر جعفری

- خیلی دور، خیلی نزدیک اثر رضا میرکریمی و بازی مسعود رایگان

- شیار 143 اثر نرگس آبیار و بازی مریلا زارعی

- دیگری اثر مهدی رحمانی و بازی محمدرضا فروتن

- رخ دیوانه اثر ابولحسن داودی و بازی طناز طباطبایی

- سریال شهرزاد اثر حسن فتحی

- مستند میراث آلبرتا 2

- مستند مهار نشده

- مستند planet earth

- مستند home