پژوهشگروبلاگ شخصی قاسم صفایی نژاد

۹ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «میرحسین موسوی» ثبت شده است

سیاست خارجی و دیپلماسی عمومی

دولت‌ها از زمان‌های قدیم با یکدیگر روابط گوناگون سیاسی، اقتصادی، فرهنگی داشته‌اند و امروزه شبکه روابط بین‌الملل بسیار گسترده‌تر و پیچیده‌تر شده است. می‌توان گفت روابط بین‌الملل شامل اعزام و پذیرش نمایندگان سیاسی، روابط تجاری بین شرکت‌ها و دولت‌ها، برگزاری کنفرانس‌های بین‌المللی، مبادلات فرهنگی و حتی مسابقات ورزشی در سطح بین‌المللی می‌شود. اما سیاست خارجی را باید از روابط بین‌الملل جدا کرد. روابط بین‌الملل شامل روابط بین حکومت‌ها، گروه‌ها، افراد و شرکت‌های فراملی و چندملیتی می‌شود اما سیاست خارجی فقط آ ن‌دسته از روابط است که ابتکار آن با حکومت‌ها بوده و از طرف آنان اجرا شود. به عبارت دیگر

«سیاست خارجی مجموعه خط مشی‌ها، تدابیر، روش‌ها و انتخاب مواضعی است که یک دولت در برخورد با امور و مسایل خارجی در چارچوب اهداف کلی حاکم بر نظام سیاسی اعمال می‌نماید.»

وقوع انقلاب اسلامی ایران در سال 1357 تحولی عظیم در تمامی زمینه‌ها، از جمله سیاست خارجی به‌وجود آورد. دولت ایران که تا قبل از انقلاب در جهت پیشبرد سیاست خارجی خود به عنوان یک متحد غرب از دو ابزار نفت و ارتش استفاده می‌کرد، با فروپاشی حکومت پهلوی به کلی تغییر موضع داد.

از همان روزهای نخستین انقلاب، امام خمینی (ره) و ملت ایران که دیگر خود صاحب حکومت شده بودند، چارچوب سیاست خارجی ایران را در شعار «نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی» اعلام کردند. ایرانیان حمایت خود را از مستضعفین در اصل 154 قانون اساسی این‌گونه اعلام کردند: «جمهوری اسلامی ایران سعادت انسان در کل جامعه بشری را آرمان خود می‌داند و استقلال و آزادی و حکومت حق و عدل را حق همه مردم جهان می‌شناسد. بنابراین در عین خودداری کامل از هرگونه دخالت در امور داخلی ملت‌های دیگر، از مبارزه حق طلبانه مستضعفین در برابر مستکبرین در هر نقطه از جهان حمایت می‌کند.»

در این مقاله سعی کرده‌ام با بسط بیشتری در مورد سیاست خارجی دولت‌های پس از انقلاب صحبت کنم.

 

متن کامل مقاله را می‌توانید از اینجا دریافت کنید.

 

جمعه ۷ خرداد ۱۳۸۹ ۰۱:۴۲

یادداشت

خواب میرحسین موسوی!

پریشب توو خواب میرحسین موسوی رو دیدم. برای خودم خیلی مایه تعجب بود، چون اصلا این چند روز وقت فکر کردن به این چیزا رو نداشتم. نه اینکه پیگیر حوزه سیاسی نباشم اما چند روزی بود که فرصت نمی‌کردم به این مسائل برسم.
من فقط خوابم رو تعریف می‌کنم، تعبیر از شما:
کنار میرحسین موسوی بودم با چند نفر دیگه، یادم نیست در مورد چی صحبت می‌کردیم اما همین که میرحسین می‌خواست باز هم ادعا کنه که هنوز اون جنبش 25 خرداد 88 کاملا حمایتش می‌کنن. بهش گفتم که آقای موسوی، دیگه خبری از اون همه حامی نیست، طرفدارانت خیلی کم شدند! گفت امکان نداره و...
به اطرافیانش گفتم آخه شماها چرا به آقای موسوی دروغ میگید؟ واقعیت رو بهش بگید تا خودش تصمیم بگیره! برگشتم به سمت میرحسین و گفتم آقای موسوی من خیلی‌ها رو می‌شناسم که دو آتیشه طرفدارت بودند اما الان دیگه نیستن، حالا به هر دلیلی؛ مخصوصا بعد از حوادث عاشورا. یه نگاهی بهم کرد که نمی‌تونم با واژه‌ها توضیح بدم فقط در همین حد بدونید که انگار حرفم رو باور کرد و از اطرافیانش شاکی شد!
 
 

يكشنبه ۵ ارديبهشت ۱۳۸۹ ۱۷:۴۳

یادداشت

امان از بزدلان که بیشه را از شیر خالی دیده‌اند!

دیشب وقتی شب‌نشینی (بخوانید مناظره) میرحسین و کروبی را دیدم خیلی تأسف خوردم. تأسف خوردم از این‌که یک نفر دیگران را متهم به بی‌ادبی و بی‌اخلاقی می‌کند ولی خودش به حرف خودش عمل نمی‌کند. تأسف خوردم از این‌که یک نفر می‌گوید :«اجازه ندارید بدون حکم قوه قضاییه، کسی را متهم کنید» اما خودش رئیس‌جمهور فعلی کشور را با این جمله متهم می‌کند که: « با بالا و پایین بردن تعرفه‌های موبایل، پولی بدست آورد که در تبلیغات از آن استفاده کند».
تأسف خوردم از این‌که یک نفر 3ماه بدون حضور دیگری به تهمت علیه او پرداخت و بعد نقش معلم اخلاق را در مناظره بازی کرد و گفت در غیاب دیگران نباید آنها را مورد اتهام قرار داد؛ ولی باز هم روند 3 ماه گذشته خود را تکرار کرد و چند شب بعد، خود در شب‌نشینی با کروبی علیه نفر غایب صحبت کرد و اتهام زد.
تأسف خوردم از این‌که یک نفر در جمله «نمودار ضریب جینی توسط بانک مرکزی» روی کلمه بانک مرکزی مستطیل صورتی می‌کشد و آن را دروغ معرفی می‌کند و به آمار کارشناسانی که خود  به آنها لقب کارشناس داده، صحه می‌گذارد. جالب است که او آمار دیگران را دروغ می‌داند.
... و تأسف خوردم از اینکه او امام خمینی(ره) را هزینه می‌کند و می‌گوید می‌خواهد راه امام(ره) را ادامه دهد.

دوشنبه ۱۸ خرداد ۱۳۸۸ ۱۳:۱۱

یادداشت یادداشت‌ها

فیلم مستند میرحسین و حامیان سبزپوش

وقتی امشب فیلم مستند جناب آقای میرحسین موسوی را می دیدم، بیشتر از اینکه میرحسین را بشناسم، دوباره به هنر کارگردانی مجید مجیدی پی بردم. یک کارگردانی فوق العاده با موسیقی متن زیبا و فضایی متناسب با فرهنگ ایران اسلامی(البته فضای هنری فیلم).
اما جوابی برای هیچکدام از سوالات خود نیافتم.
تعریف میرحسین را از پدرم شنیده بودم، همین! به خاطر همین پیش زمینه خوبی تا چند ماه قبل نسبت به میرحسین داشتم. چند ماه قبل به عنوان یک شیعه ایرانی، سوالاتی از میرحسین داشتم: مثلا چرا با وجود حضور در هیئت امنای دانشگاه آزاد، هیچ واکنشی نسبت به تخلفات مدیر دائم العمر دانشگاه آزاد نشان نمیدهد؟ یا چرا در 20 سال گذشته، هیچ وقت در رسانه های عمومی نسبت به انحرافات از انقلاب صحبت نکرد و به قول خودش احساس خطر نکرد؟
سوالاتی در این چند ماه به سوالات بالا اضافه شد:
*چرا با وجود صدور بیانیه انتخاباتی بسیار زیبا -مبنی بر رعایت اخلاق انتخاباتی و پرهیز از هزینه های هنگفت تبلیغات- خود به توصیه های خود عمل نکرد و از روز بعد شروع به تهمت و توهین به دولت منتخب مردم کرد؟
*چرا از حمایت حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی که مطرود مراجع تقلید هستند، استقبال کرد؟ و در همین حین به دیدار مراجع رفت؟
*چرا موضع گیری خاصی از او ندیدیم و خواست همه طیف ها را دور خود جمع کند و به دولت بتازد؟ هم گفت بسیجی ام و هم با کسانی نشست و برخاست کرد که سالها میگفتند بسیجی چماقدار است؟
*چرا سادات بودن خود را بازیچه یک عده انسان سودجو قرار داد و ...؟
یک نکته جدید از میرحسین در فیلم مستندش دیدم. گفت مگر چند خائن در مملکت داریم؟ تعدادشان به انگشتان دو دست هم نمیرسد!!!
سوالات جدیدی برایم به وجود آمد:
*آیا کسانی که با وجود دادن امتیازات فراوان (بخوانید اعتمادسازی)، باعث شدند کشور عزیزمان ایران، محور شرارت نام بگیرد فقط 10نفر بودند؟
*آیا 114 نماینده متحصن مجلس ششم کمتر از انگشتان دو دست هستند؟
*آیا 26 استاندار که به مقام معظم رهبری گفتند انتخابات را برگزار نمیکنیم کمتر از 10 نفر هستند؟
* فضای 4 سال پیش را به خاطر بیاورید. آیا تلقی مردم از اینکه به بیت المال دست اندازی می شود اشتباه بود و اگر درست بود، کمتر از 10 نفر به بیت المال دست اندازی میکردند؟
*باز هم فضای 4 سال پیش را به خاطر بیاورید. آیا کسانی که باعث شده بودند ملت بزرگ ایران، عزت نفس و اعتماد به نفس و خود باوری نداشته باشد، کمتر از 10 نفر بودند؟
ممنون می شوم کسی پاسخ سوالهای من را بدون توهین به دولت بدهد.

يكشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۸۸ ۰۰:۰۴